“เรียกพี่คุณโอนครั้งละ10ล้านครับ”  

 

ฉันฝันถึงผู้ชายคนหนึ่งซ้ำๆ แถมยังเห็นหน้าเขาชัดมากจนสามารถวาดภาพของเขาขึ้นมาติดตามผนังห้องเต็มไปหมดในฝันเขาเป็นผู้ชายที่หล่อและอบอุ่น ฉลาด เก่ง เพียบพร้อมไปในทุกๆ เรื่อง ฉันและเขาต่างกันราวฟ้ากับเหว แต่ถึงยังไงทุกๆ ครั้งที่ฉันร้องไห้เสียใจเขาก็เป็นคนแรกที่คอยปลอบฉันอยู่เสมอ……….ถึงจะแค่ในฝันก็เถอะ 

 

เครดิตนักวาด happysaturday01 

[ไม่นำภาพไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตนะคะ] 

 

 

 

“พิชยังไม่ได้กัดเลยนะคะ” ฉันเถียงเขากลับแทบจะทันที เพราะตลอดทางที่ขับรถมาฉันยังไม่ได้ทำอย่างที่เขาว่าเลยด้วยซ้ำ 

“พี่หมายถึงตอนที่เธอนั่งเรียนอยู่ต่างหากล่ะ” หา? นี่นอกจากจะใช้เครื่องดักฟังในโทรศัพท์แล้วเขายังติดกล้องไว้ด้วยรึไงกัน คนอะไรน่ากลัวซะมัด โรคจิต 

“พี่ติดกล้องไว้ด้วยเหรอคะ” ฉันถามเขาด้วยสีหน้าจริงจัง แต่เขานั่นกลับขำออกมา

“พี่ไม่ทำขนาดนั้นหรอก ก็ปากเรามันมีเลือดซิบออก เป็นอะไรหื้ม บอกพี่สิ ต้องให้พี่จูบจนปากบวมเจ่อก่อนใช่ไหมถึงจะเลิกได้นิ” ฉันส่ายหัวแทบจะทันที โดนเขาจูบแค่นี้ร่างกายฉันก็อ่อนระทวยพอล่ะ

 

  

  

  

-เจ้าคุณ- 

เจ้าคุณ หรือคุณคนันทร ภูศิวปัญญากูล หนุ่มหล่ออดีตเดือนคณะวิศวกรรมศาสตร์ ปี4อายุ 22ปี ที่มีความหล่อจนสาวๆ ทั่วทั้งมออยากพลีกายถวายใจให้ แต่เขากลับไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเลยสักคน....นอกจากความหล่อที่พ่อให้มาแล้วเขายังฉลาด เก่ง เพอร์เฟคไปทุกๆ อย่างอีกด้วย

“ในเมื่อไม่รู้ว่าพ่อแม่ตัวเองใช้นามสกุลอะไร เธอก็เปลี่ยนมาใช้นามสกุลพี่ซะสิ” 

 

 

-พิชชา- 

พิชชา หรือพิชยญา พรมจันทร์ สาวน้อยสู้ชีวิตที่โตขึ้นมาจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อแม่ของตัวเองเป็นใคร ขนาดนามสกุลที่ใช้ก็เป็นนามสกุลแม่ครูในสถานเด็กกำพร้า พออายุได้18ปี เธอจึงขอแม่ครูออกมาหาเงินเลี้ยงตัวเอง และด้วยความสวยของเธอจึงทำให้เพทายรู้สึกชอบและตามจีบขอเธอเป็นแฟน 

“พี่เป็นผู้ชายที่อบอุ่น และอ่อนโยนจังเลยนะคะ” 

 

 

-เพทาย- 

เพทาย ชายหนุ่มที่มีดีเพียงหน้าตาและฐานะ แต่นิสัยนั้นแย่มาก คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปี3 อายุ21ปี เขาคบกับพิชชาก็เพียงเพราะหวังจะฟันเธอเท่านั้น แต่ใครจะไปคิดว่าเด็กกำพร้าอย่างเธอจะหวงศักดิ์ศรีของตัวเองขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะอยากได้ตัวเธอเขาคงไม่ทนคบกับเด็กกำพร้าแบบเธอหรอก ทุกครั้งที่เขาพาเธอไปกินข้าว เขารู้สึกอายคนอื่นมากเพราะพิชชานั้นจนแถมยังไม่มีหัวนอนปรายเท้าอีกต่างหาก

“จะอะไรขนาดนั้นวะชา ฉันแค่นอกกายเธอป่ะไม่ได้นอกใจ” 

 

 

-เวกัส- 

เวกัส เพื่อนสนิทของเจ้าคุณ คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปี4 เขานั้นเจอพิชชาโดยบังเอิญที่เปิดท้าย เห็นเธอกำลังร้องเพลงเปิดหมวกอยู่ ด้วยความที่เสียงของพิชชามีเสน่ห์และไพเราะมากเขาถึงตัดสินใจชวนเธอมาเป็นนักร้องที่ไนต์คลับของเขา แถมยังอาสาเป็นทั้งผู้ปกครองและพี่ชายให้กับเธออีกด้วย

“ต่อไปนี้เธอคงมีผู้ปกครองคนใหม่แล้วละมั่ง” 

 

 

 

 

 

นี่เป็นภาคลูกชายของไนท์เดียนะคะ นักอ่านทุกท่านน่าจะทราบดีว่าไนท์คลั่งรักนาเดียแค่ไหน แต่จะบอกว่าเจ้าคุณผู้เป็นลูกชายคลั่งรักและอบอุ่นกว่าไนท์มากกกก คลั่งแบบโครตคลั่งไปเลยจ้าาา………ใครชอบแนวพระเอกคลั่งรักแนะนำเรื่องนี้อีกเรื่องเลย ไรท์คอนเฟิร์ม อบอุ่นหัวใจมากกก 

 

ฝากเจ้าคุณและพิชชาไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของคุณรี้ดด้วยนะคะ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (1)

5.0

ของรีวิวบอกว่าเนื้อเรื่องสนุกชวนติดตาม
ของรีวิวบอกว่าตัวละครน่าสนใจ