ตุลย์ภพ ตามหาเด็กสาวผู้ซึ่งเคยช่วยชีวิตของเขาเอาไว้เมื่อสี่ปีก่อน และโชคชะตาก็นำพาเธอให้กลับมาเจอกับเขาในรูปแบบเดียวกัน แต่ทว่า น้ำริน เด็กสาววัยสิบหกปีในตอนนั้นกลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคนและต้นเหตุก็เป็นเพราะเขาเอง
“เอามือมาแลก วางมือของน้ำลงมาบนมือของผม แล้วผมจะยอมยกบะหมี่เกี๊ยวให้”
คนเจ้าเล่ห์! น้ำรินส่ายหน้าแล้วหวังเดินหนี แต่ตุลย์ภพไม่ยอม เขาลุกจากเก้าอี้แล้วเดินมาดักหน้า มือยังคงแบอยู่แบบนั้น
“น้องกิ่ง ตะวันและเพิ่มผมไปด้วยอีกสักคนได้ไหมที่น้ำจะไว้ใจ"
"......" น้ำรินยังคงยืนนิ่ง
"ยังไง จะกินไหม นานไปเดี๋ยวไม่อร่อยนะ” ตุลย์ภพพยายามตะล่อม เขาดูออกว่าเธอไม่ได้ค้านหัวชนฝาและกำลังลังเล เขาจึงยื่นมือข้างที่แบออกไปมากกว่าเดิม
น้ำรินตัดสินใจได้ในทันที เธอพยักหน้าน้อยๆแล้วยกมือขึ้นมา ค่อยๆวางลงไปบนมือใหญ่แผ่วเบาจนผิวเนื้อแนบสนิท ความอุ่นจากมือของเขาไหลลามไปทั้งแขนจนแอบสะดุ้งจะชักมือหนี แต่ตุลย์ภพจับจุดได้จึงรวบมือเล็กให้อยู่ในอุ้งมือใหญ่ ไม่แน่นมาก แต่ไม่คิดปล่อย ไม่อยากปล่อยเลยสักนิด
“ค่อยๆปรับตัว เดี๋ยวน้ำจะชินกับผม เราจะอยู่ด้วยกันได้อย่างสบายใจ”
เนื้อเรื่องเน้นความรัก ความสัมพันธ์พระนาง ไม่ดราม่า เน้นความน่ารักของคุณพี่พระเอกของเราที่กระทำใส่น้องนางเอก เหมาะสำหรับสายฟีลกู้ด สุขนิยม อ่านสบายๆนะคะ