พรหมลิขิต ดีเลย์

ที่เขาพูดกันว่าคนเราเกิดมาจะมีด้ายแดงที่มองไม่เห็นผูกอยู่ที่นิ้วก้อย ผู้หญิงผู้ชาย ที่ถูกกำหนดให้คู่กัน โชคชะตาจะนำพาให้คนทั้งคู่ได้มาเจอกัน แม้ว่าคนคนนั้นจะอยู่ไกลกันมากแค่ไหนก็จะโคจรมาเจอกันจนได้ บางคนอาจเจอกันตั้งแต่เด็ก หรือบางคนรอนานหลายสิบปี เจอช้าเจอเร็วอันนี้ก็แล้วแต่พรหมลิขิต เรื่องของความรักเราไม่สามรถคาดเดาได้ เราอาจจะเจอคู่ของเรามานานแล้วก็ได้ อย่างที่เขาว่ากันคู่กันแล้วไม่แคล้วกัน สุดท้ายก็ต้องวนกลับมาเจอกันอยู่ดี เพราะมันถูกกำหนดไว้แล้ว เจอช้าเจอเร็วอันนี้ก็แล้วแต่พรหมลิขิต

"..........................................................................."

“ โธ่แม่คุณ ร้อยวันพันปีตั้งแต่เป็นสาววัยรุ่น จนตอนนี้จะขึ้น คาา เอี๊ยดดเบรคหัวถิ่มเลยดีนะหยุดปากทันไอ้นนท์เอย “ป่าวๆ จนตอนนี้แม่จะหาผู้ชายให้หมั้นหมาย แล้วมาบอกว่าตัวเองมีแฟนแล้ว อะไรมันจะเหมาะเจาะขนาดนั้น คิดสิ ใครๆก็ต้องคิดว่าเราโกหก ว่าน้ำหาแฟนกำมะลอมาแสดงหลอกทุกคนแน่นอน พี่เอาหัวเป็นประกัน” ชานนท์พูดพร้อมยักไหล่เบาๆ “แล้วฉันต้องทำไง ไหนบอกมาสิพ่อคนฉลาด” มณฑิลาพูดพร้อมมองคนที่พูดถึงแผนของเธอ แถมมาให้ไขว้เขวตามคำพูดของเขา “คบกับพี่สิ” ชานนท์เอ่ยขึ้นพร้อมหันมามองหน้ามณฑิลา 

#พรหมลิขิตดีเลย์ นิยายรักโรแมนติด ฟินจิกหมอน ตลกฮ่า ดราม่าไหม ไม่รู้? ฮ่าๆๆ

ฝากคุณชานนท์ กับ มณฑิลา สาววัยรุ่นใกล้คานทองด้วยนะคะ

********

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียน เนื้อเรื่องอาจมีเหตุการณ์ที่สมจริงและเกินจริงไปบ้าง เพื่ออรรถรสในการอ่าน

ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ