คำโปรย
“ใช่...ฉันท้อง แต่ฉันจะไม่ยอมให้ลูกฉันไม่มีพ่อหรอก ฉันจะทำทุกอย่าง ทุกทาง...เพื่อให้เขามาเป็นพ่อของลูกฉัน!”
อารัมภบท
“ปากแข็งขนาดนี้ จูบให้นิ่มเลยดีมั้ยนี่...” เธอแค่แกล้งทำเป็นว่า แต่เขานั่นล่ะที่เหมือนวัวสันหลังหวะ จะหันเข้ามาห้าม แต่ดันกลายเป็นเอาแก้มชนเข้ากับริมฝีปากบางของเธอ ที่จู๋เข้าเชิงจะแกล้งอยู่นั้นแบบพอดี
ความนิ่มของริมฝีปาก นำกระแสร้อนผ่าวแล่นปรูดมายัง แก้มสากที่เต็มไปด้วยตอเคราประปราย จากคนที่ดูแลมันสม่ำเสมอ
เสี้ยวหน้าคมคร้ามได้สัดส่วนกับสันกราม ร้อนผ่าวขึ้น สีผิวแทนเข้มปลั่ง คล้ายจะมีเลือดฝาดแล่นผ่าน ปลายจมูกโด่งคมพุ่งรับกับสัน ถูกดวงตาใสจดจ้อง
ดวงตาคมปลาบ สะเทือนไหวเล็กน้อย...ทอดมองใบหน้าเนียนใสไร้รูขุมขนนิ่ง
“พูดจาอะไรให้มันระวังบ้าง” เขาขัดขึ้นเชิงเตือน
เตือนทั้งเธอและตัวเอง
“เฮ้ย..” แล้วคนเผลอก็ถูกริมฝีปากบางชนเข้าที่ริมฝีปากจริงๆ ของตัวเองหนึ่งทีแบบรวดเร็ว
“บอกตัวเองเถอะค่ะ ว่าควรระวังตัวไว้ให้ดี” ว่าอย่างผู้ชนะ ยิ้มแฉ่งแบบถอยห่างออกไป ปล่อยให้เขาพ่นลมหายใจแบบผ่อนความโมโห
“มันน่าจับตีก้น”
“จริงเหรอคะ ตีเลย...นี่ๆ ตีเลย...อร๊าย ตื่นเต้น!” ว่าพร้อมหันสะโพกไปทางเขา พร้อมยักย้ายส่ายให้ไปมา