รักซ่อนเงาแค้น

" พี่ตะวันคะเมื่อไหร่พี่จะเลิกกับอีพิ้งซักทีอะพลอยรอไม่ไหวแล้วนะ" พลอยใสทำหน้าตาง้องอนเพื่อเรียกความสนใจจากชายหนุ่มที่ตอนนี้เธอกำลังนั่งตักเขา" ใครบอกน้องพลอยคะว่าพี่กับมันคบกันพี่ไม่ได้มีสเปกเป็นผีนะครับคนอะไรก็ไม่รู้หน้าเหมือนผีเลยสู้น้องพลอยใสของพี่ไม่ได้เลยสักนิดแต่ที่พี่ยังทำดีกับมันก็เพราะมันเป็นบ่อเงินบ่อทองของเราไงครับอีกอย่างน้องพลอยก็รู้ว่าการจะเป็นนักแสดงได้มันต้องใช้เงินมากแค่ไหนเพราะแบบนี้พี่ถึงต้องเก็บมันไว้"ตะวันใช้มือทั้งสองข้างรวบเอวของคนที่นั่งตักเขาพร้อมกับอธิบายให้ฟัง 

"ก็แน่หละสิคะคนอย่างอีพริ้งจะมาเทียบกับพลอยได้ยังไงสวยก็ไม่สวยแถมยังโง่โดนหลอกให้เสียเงินยังไม่รู้ตัวอีก"พลอยใสพูดด้วยท่าทางเหยียดๆ 

" อย่าพููดถึงมันอีกเลยนะครับดูสิพี่ขนลุกไปหมดแล้วพี่ว่าเรามาทำเรื่องที่ตื่นเต้นกันดีกว่านะ"ตะวันค่อยๆใช้มือลูปไปที่ขาของเธอพร้อมกับจูบเธออย่างดูดดื่ม    ปั้ง!ชมพิ้งใช้เเรงทั้งหมดเปิดประตูเข้ามาทั้งสองคนที่กำลังจูบกันอย่างดูดดื่มต่างตกใจพร้อมกับพูดออกมาพร้อมกันว่า"ชมพิ้ง" ตะวันเมื่อตั้งตัวได้รีบเข้าไปหาชมพิ้งเพื่อที่จะอธิบาย(แถ)"มันไม่ใช้อย่างที่หนูเห็นนะพี่กับพลอยอธิบายได้" 

"ใช่ๆมันเป็นอุบัติเหตุแกต้องเชื่อฉันกับพี่ตะวันนะ"  

"แก่ยังจะให้ฉันเชื่ออะไรอีกทัั้งภาพที่ฉันเห็นและคำพูดที่ฉันได้ยินแก่คิดว่าฉันยังจะโง่เชื่อพวกแกทั้งสองอีกหรอ" ชมพิ้งพูดออกมาทั้งน้ำตาเพราะเธอไม่คิดเลยว่าเพื่อนที่รักและคนรักของเธอจะรวมหัวกันหลอกเธอได้ทั้งที่วันนี้เธอตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์และยินดีกับเขาที่ได้รับคัดเลือกเป็นนักแสดง "โอ้ยๆ"อยู่ดีๆชมพิ้งเธอก็มีอาการเจ็บหน้าอกขึ้นมาอย่างรุนแรงแถมตอนนี้เธอก็เริ่มรู้สึกหายใจไม่ค่อยออกเหมือนกับว่าเธอกำลังจะตาย เมื่อทั้งสองคนเห็นแแบบนั้นจึงตกใจแต่ก็ไม่ได้ไปช่วยอะไรเพราะกลัวชมพิ้งจะเอาเรื่องที่พวกเขาหลอกเขาทั้งสองจึงรีบออกจากห้องและหนีไป 

"โอ้ย!ช่วยด้วยใครอยู่ข้างนอกช่วยฉันที"ชมพิ้งร้องขอความช่วยเหลือแต่ก็ไม่มีวี่แววของใครเลยจนเธอเกือบจะสลบเธอเห็นร่างผู้ชายคนหนึ่งวิ่งเข้ามาพร้อมกับเรียกชื่อเธอ"พิ้งๆพิ้งแก่อย่าพึ่งเป็นอะไรนะฉันมาช่วยแกแล้ว"เมื่อเธอได้ยินเสียงเขาเธอก็รู้ได้ทันทีว่าเขาคือ คลื่น เพื่อนสนิทของเธอ  

ไรท์ขอฝากนิยายเรื่อง รักซ่อนเงาแค้น ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ