คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสมกับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าหรืออยู่ในสภาวะซึมเศร้า เนื่องจากมีฉากการฆ่าตัวตายที่อาจกระทบกระเทือนจิตใจได้ และนักเขียนเองไม่ได้มีเจตนาชี้นำให้กระทำตามแต่อย่างใด
สถานที่ และตัวละครในเรื่องไม่มีอยู่จริง นักเขียนได้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มีการใช้คำที่ไม่สุภาพบ้าง เพื่ออรรถรสในการอ่าน นักอ่านท่านใดไม่ชอบแนวนี้เลื่อนผ่านได้เลยนะคะ
เหมาะสำหรับนักอ่านที่สามารถรับตอนจบได้ทุกรูปแบบ
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ธันย์
(หนุ่มหล่อขวัญใจสาว ๆ ฉายาเพื่อนสนิทสุดหื่นกามของยิ้มหวาน)
“ตอนนี้ถ้ามีโอกาสมึงยังอยากมีบ้านริมทะเลอยู่ป้ะวะ?”
“อยากสิ…มึงก็รู้ว่ากูชอบทะเลมากแค่ไหน กูอะอยากจะใช้ชีวิตอยู่ใกล้ทะเลจนแก่ แล้วก็ตายเลย”
ยิ้มหวาน
(หญิงสาววัย 25 ปี ผู้ที่กำลังแตกสลายจากการเติบโตเป็นผู้ใหญ่)
꒦꒷꒷꒦꒦꒷꒷꒦꒦꒷꒷꒦
เนื้อหาบางส่วน
“ธันย์ทำไมมึงถึงทำแบบนี้วะ?”
“หืม…แบบไหน?” ชายหนุ่มเอ่ยถามกลับแนบกรอบใบหน้าสวยเสียงแหบพร่า
“ก็นัวเนีย จูบ หอม กูแบบนี้ไง ทำไมถึงทำ หรือว่ามึงติดใจร่างกายกู อย่างที่มึงเคยพูดจริง ๆ”
“ถ้าจะให้กูพูดตรง ๆ ส่วนนึงก็ใช่นะ”
“แล้วอีกส่วนนึงล่ะ?” ดวงตากลมโตหันไปสบตาเพื่อนสนิทด้วยแววตาสงสัย
ซึ่งเขาเองได้จ้องมองเธอกลับเช่นกัน พลางพูดขึ้นอีกครั้งผ่านสีหน้าและน้ำเสียงจริงจัง
“อีกส่วนนึงมึงน่าจะรู้คำตอบดีนะ เมื่อสามปีก่อนมึงหนีกูไปมีแฟนเพราะอะไรล่ะ”
꒦꒷꒷꒦꒦꒷꒷꒦꒦꒷꒷꒦
เริ่มเผยแพร่เมื่อวันที่ 16 กันยายน 2565
Guest
