'นิวาริน' เด็กอุปการะในบ้านเศรษฐีถูกนำตัวไปแลกกับหนี้ แต่กลับเกิดพลิกผัน ตกกระไดพลอยโจนไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งเข้ากับ 'ปวรรัชดล' พ่อหม้ายไฮโซ เมื่อขึ้นชื่อว่าเป็น 'ของเขา' มีหรือจะปล่อยให้ใครแย่งไป
.
“เราเป็น…”
.
“อย่ามาเจ้าเล่ห์อีกค่ะ” เธอดักทางเขา ตอนนี้ความน่าเชื่อถือของปวรรัชดลแทบจะเป็นศูนย์!
.
ปวรรัชดลที่เงียบขรึม ปวรรัชดลที่ไว้ตัว คนนั้นหายไปไหนหมด?!
.
“…บางทีคุณอาจจะท้องอยู่นะ” เหมือนมุมปากของเขายกยิ้ม
ไม่จริงหรอก คนบ้า!
.
“วันนั้นคุณป้องกัน อีกอย่าง…” ครั้งนี้เธอรู้สึกเป็นฝ่ายเหนือกว่า “ประจำเดือนของฉันมาแล้วค่ะ”
.
ปากของคนที่คิดจะใช้ความอำนาจครอบงำจึงต้องคว่ำ แม้จะรู้สึกอยากขำ แต่นิวารินก็พยายามเก็บอารมณ์ขันเพื่อไว้ท่าที
.
“นอนพักผ่อนได้แล้วค่ะ ถ้าไม่หลับ ฉันจะหนีไปจริงๆ นะ”
.
“งั้นผมขอจับมือคุณนะ” เขาเปลี่ยนมือที่จับมาประสานนิ้วมือกับเธอ
,
“ไม่ค่ะ” ถึงปากจะปฏิเสธ แต่นิวารินจะทำอะไรได้ ในเมื่อเขาสอดนิ้วเข้าไปล็อคระหว่างร่องนิ้วของเธอจนสลัดไม่ออก
Guest
