ตื่นครานี้ ข้าจะปรับปรุงตัว (วายจีนโบราณ)

หลิวอี้เฟย เอกบุรุษตระกูลหลิว คุณชายสามของตระกูลผู้ที่มีสติปัญญาเป็นเลิศ ร่างกายสูงใหญ่สมกับเป็นชายชาตรี แต่มีข้อเสียคือเกียจคร้านและไม่เอาการเอางานเสียเลย และเมื่อบิดาแต่งอนุเข้าจวน อี้เฟยก็เปลี่ยนไป เพราะอนุของบิดานั้น คือสาวงามของแคว้น ที่เป็นคนรักของเขา เรื่องนี้บิดาไม่ผิด เพราะท่านไม่รู้ ตัวเขากับนางต่างก็แอบคบหากัน แต่ด้วยอี้เฟย เป็นแค่บุรุษที่ไร้อนาคต ทำตัวเป็นคุณชายเสเพลไปวันๆ มีหรือที่สตรีจะทนลำบากได้ ต่อให้เป็นคุณชายตระกูลใหญ่แล้วอย่างไร เพราะอนาคตประมุขของตระกูลก็มิใช่ หลิวอี้เฟย อยู่ดี

หยางเย่เทียน เอกบุรุษตระกูลหยาง ควบตำแหน่งแม่ทัพบูรพา ที่มีทหารใต้บังคับบัญชานับแสนนาย ชีวิตของเขารุ่งโรจน์ถึงขีดสุด แต่ก็ต้องตกต่ำลงอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาได้สมรสพระราชทานจากฝ่าบาทให้ตบแต่งกับหลิวอี้เฟย บุรุษเสเพลผู้นั้น ทำไมเขาจะไม่รู้ว่านี้เป็นประสงค์ของฮองเฮา ผู้ที่เกลียดชังเขายิ่งกว่าอะไร

เอกบุรุษสองคนที่ต้องอาศัยอยู่ในจวนเดียวกัน ความเงียบ ความเฉยชาของหยางเย่เทียน ความร้ายกาจของ หลิวอี้เฟย เมื่อมาอยู่ด้วยกันมีหรือจะเกิดความสงบสุข อี้เฟยนั่นสร้างปัญหาให้เย่เทียนตามแก้ไขไม่เว้นแต่ละวัน แต่ถึงอย่างนั้น เย่เทียน ก็ไม่ปริปากบ่น เขารู้ว่าอี้เฟยไม่พอใจ เพราะเขาก็ไม่พอใจเช่นกัน การสมรสระหว่างบุรุษมิใช่เรื่องแปลกในแคว้นนี้ แต่ส่วนใหญ่แล้ว มักจะตบแต่งเป็นอนุเท่านั้น 

ค่ำคืนหนึ่งขณะอี้เฟยกำลังเดินกลับจวน ชายชุดดำนับสิบ ก็เข้ามาทำร้ายเขาจนถึงแก่ความตาย อี้เฟยผู้มีสติปัญญาล้ำเลิศ แต่หาได้เก่งกาจด้านการต่อสู้ไม่ ในวาระสุดท้ายของลมหายใจ คนที่อี้เฟยนึกถึงกับเป็นเย่เทียน บุรุษหน้าตายผู้นั้นที่ตอนนี้คงรอเขาอยู่ที่จวน

'หากเป็นไปได้ ข้าก็ไม่อยากผิดหวัง หากเป็นไปได้ ข้าก็ไม่อยากร้ายกาจ หากเป็นเป็นได้ ข้าก็อยากมีสหายที่รักข้า'

อี้เฟยกลายเป็นวิญญาณโปร่งแสง มิได้ไปผุดไปเกิด เหตุเพราะอะไรเขาก็มิอาจทราบได้ เขาวนเวียนตามดูชีวิตของเย่เทียนหลังจากที่เขาตาย เขาคิดว่าเย่เทียนคงแต่งสตรีเข้าจวนแทนเขา แต่ไม่เลย เย่เทียนไม่แต่งสตรีใดๆ ในทุกๆ วันเขามักจะมายืนมองหลุมศพของอี้เฟย และจากไปโดยที่ไม่พูดแม้เพียงครึ่งคำ 5 ปีผ่านไป เย่เทียนพลาดท่าโดนรัชทายาทหักหลัง ดาบที่แทงทะลุหัวใจของแม่ทัพนั้นเคลือบด้วยยาพิษ ใบหน้าหล่อเหลาหลับตาพริ้ม ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย เสียงพูดพึมพำที่ทำให้อี้เฟยถึงกับหัวใจเต้นรัว แม้ว่าจะเป็นวิญญาณแต่เขารู้สึกเช่นนั้นจริงๆ

"อี้เฟย ข้ากำลังจะไปหาเจ้า"

............

"เฮือกกกกกก" หลิวอี้เฟย ตื่นขึ้นมาอีกครั้งในวันที่บิดาตบแต่งอนุเข้าจวน

.................

*พิมพ์อีก 2 บรรทัดคือจบเรื่องแน่ๆ ฝากติดตามด้วยนะคะ เหตุการณ์ในเรื่อง เป็นจินตนาการของผู้แต่งล้วนๆ มิได้อิงประวัติศาสตร์แต่อย่างใด"

#บุรุษท้องได้ #เมะชนเมะ #สายเลือด #พี่น้องคนละพ่อแม่ #incestช่วงแรก

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกที่ไรท์เขียน มีทั้งความไม่สมเหตุสมผล และบางเหตุการณ์ก็ไม่ตั้งอยู่บนหลักความเป็นจริง หากผู้อ่านท่านใดไม่ชอบแนวนี้ก็ปล่อยผ่านได้เลยค่ะ แต่หากท่านใดให้โอกาสก็ขอขอบคุณมากๆ เลยนะคะ

เรื่องราวในนิยายแต่งขึ้นเพื่อสนองความต้องการของไรท์ล้วนๆ ทุกคนสามารถฝากนิยายได้นะคะ เพราะไรท์ก็นักอ่านตัวยงเหมือนกัน

ฝากเนื้อฝากตัว ฝากความชิบหาย ความไม่เมคเซ้นส์ของนิยายด้วยน้าาาาา