ผักกาดของภีม🥀🌷

สวัสดีครับ..ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อน..ผมชื่อ..ผักกาด..ทุกคนคงงใช่ไหม..คนอะไรชื่อ..ผักกาด..เดียวผมจะเล่าให้ฟังครับ..ผมเป็นเด็กต่างจังหวัด..ผมสอบติดมหาลัยในกรุงเทพ..จะบอกว่า..มอ..ดังเลยนะครับภูมิใจมาก..ผมไม่อยากเรียนเลยค่าใช้จ่ายค่อนข้างจะสูง..ผมกลัวพ่อแม่ลำบาก..ที่บ้านผมทำสวนผักส่งขายให้พ่อค้าคนกลาง..มีผักหลายชนิดเลยครับมีคนงานช่วยพ่อกับแม่10กว่าคน..ฐานะทางบ้านพอมีพอกินไม่ได้ลำบากอะไรแต่ผมก้ออยากช่วยพ่อกับแม่ประหยัด..ผมเป็นลูกคนโตมีน้องสาวอีก1คน..ชื่อแครอท..แครอทเนี่ยะผมตั้งเองนะผมว่าน่ารักดีี..ถ้าให้ชื่อ..ขึ้นฉ่าย,กวางตุ้ง,ผักบุ้ง..ผมว่าน้องผมคงไม่ชอบอ่ะ..ให้ชื่อผมแปลกก้อพอ..เอาหละเรื่องชื่อพอทราบกันหละ..เข้าเรื่องเลยหละกัน..พ่อกับแม่อยากให้เรียน..ท่านทั้งสองบอกว่าส่งผมไหว..อยากให้ผมมาเรียนที่ดีดี..พ่อกับแม่คาดหวังกับผมมากเลยครับ..ผมต้องตั้งใจเรียนให้สมกับที่ท่านตากแดดตากลมส่งผมเรียน..ปรี้ดดด..ปรี้ดด..เชี้ย..มัวแต่เหม่อ..รถเกือบชน..หึ้ยย.."ไอ้เตี้ยอยากตายมากหรือไง"..ครับนั่นคือคำชมของคนที่ยุ่บนรถคันนั่น..เห้อชีวิตวันแรกในการเข้าเมืองกรุงของผม.."ขอโทษครับ".."อยากตายทำไมต้องมาเป็นภาระของคนอื่น..เดือดร้อนไปหมดเนี่ยะ..ไอ้เตี้ยเอ้ย"..เตี้ยะอีกแหละ..จี้ดเลย..ผมสูงตั้ง165เซนนะ..แต่คงเตี้ยกว่าเค้า..เจ้าของรถลดกะจกด่าผมเสร็จก้อขับไปคับ..เพราะคันอื่นบีบแตรไล่สนั่นเลย..เห้อ..ผมต้องลากกะเป๋าแบกเป้อีกใบ..ทุลักทุเลมากเลยชีวิตผมเนี่ยะ..กว่าจะถึงหอพักในมหาลัยเล่นแย่เลยครับ. ผมต้องเรียกแทกซี่ผมจ่ายเงินไปเยอะเอาเรื่องเลย..ผมลืมบอก..ผมยุ่หอในครับหอพักรวม..ตอนสัมภาษณ์ผมเลือกหอรวมเพราะจะได้ประหยัด..ห้องผมมี3คนครับซึ่งไม่รู้ว่าจะอยู่คณะเดียวกันหรือเปล่า..ผมลืมบอกผมเรียนคณะคุรุศาสตร์เอกคอมพิวเตอร์..ผมอยากกับไปเป็นครูสอนเด็กๆที่บ้านผมครับ..ความคิดผมดีใช่ไหมหละ..พอเอากุญแจห้องกับป้าที่เป็นคนดูแลหอเสร็จ..ผมก้อลากกะเป๋าขึ้นบันไดมา..ใช่ครับ..บันได..ห้องผมยุ่ชั้นสี่..หอกลางนี่มี7ชั้นครับ..ปีหนึ่ง..จะได้ยุ่ชั้นสี่กับชั้น5..ส่วนปีอื่นๆน่าจะยุ่..คละๆกันไป..เปิดห้องเข้ามา..ผมว่าเพื่อนผมมาแล้วครับเห็นมีกะเป๋าเป้กับหนังสือวางอยู่ที่เตียง.."อ้าว..มาแล้วหรอ..กุชื่อม่อนนะ..มึงกุขอนอนเตียงเดี่ยวนะ..มึงก้อตกลงกับไอ้นทีแล้วกัน..ว่าจะยุ่บนหรือล่าง..มันยุ่ในห้องน้ำอ่ะ..มึงชื่อไร"..หลังจากเพื่อนร่วมห้องพูดจนยาวเหยียดก้อนอนลงบนเตียงที่เจ้าตัวเลือกก่อนหน้านี้.."เราชื่อ..ผักกาด..เรียก..กาด..เฉยๆก้อได้".."555ชื่อแม่งตลกว่ะ"..นั่นแหละครับ..ใครได้ยินชื่อผม..ขำทุกราย..ผมมองดูเพื่อนใหม่ผม..ไม่น่าจะมีพิษภัยอะไร..ตัวก้อเท่าๆกะผม..ออกแนว..เอ่อ..เห้อ..ช่างมันเถอะ.."อ้าว..มึง..มาแล้วหรอ..กุเลือกล่างนะขี้เกียจปีน..มึงโอเคใช่ป่ะ"..ผมเลือกอะไรได้..อย่าเข้าใจผิดนะครับ..ในห้องมีเตียงเดี่ยวขนาด3.5หนึ่งเตียงและเตียง2ชั้น..ซึ่งเพื่อนทั้งสองของผมจองให้ผมเรียบร้อย..จะเรียกว่าบังคับน่าจะใช่มากกว่า..ผมไม่ได้ซีเรียสอะไร..ผมก้อไปเปิดตู้เสื้อผ้าซึ่งมีให้3ตู้ครบทุกคน.."มึง..ของมึงตู้แรกนะ..กุเลือกให้หละ"..ครับ..นั่นแหละเพื่อนผมก้อน่าจะจองให้แล้ว.."มึงชื่อไร. กุนทีนะ..จะเรียกนะเรียกที..แล้วแต่สะดวก""เราชื่อ..ผักกาด..เรียก. กาด..ก้อได้""555ตลก-ชื่อมึงโคตรน่ารัก..เหมาะกะมึงมาก"นั่นแหละครับ..น่ารักตรงไหน..ผมออกจะแมนๆ..ไม่แน่ใจ..แต่ไม่มีพุงนะแต่ไม่มีกล้ามอ่ะ..เห้อ..ช่างเถอะ..นทีดูเป็นกวนๆ..ออกเถื่อนหน่อยนึง..น่าจะสูงสัก180ได้..หน้าตาดีใช้ได้..เห้อนั่นแหละนิสัยผิดกับบุคลิกเจ้าตัว..แม่ครับทำไมกาดต้องเตี้ยด้วย..แต่165ก้อไม่เตี้ยนะ..เพียงแต่พอมาเจอเพื่อนๆที่เป็นผู้ชายสูง170อัพทุกคนเลยดูเตี้ยเลย..ส่วนม่อนน่าจะสูงกว่าผมนิดหน่อย..ผมว่าผอมกว่าผมนะ..หน้าตากวนๆ..ถ้าทำทรงผมดีๆแต่งตัวให้เรียบร้อยกว่านี้..ก้อเป็นคนน่าตาดีใช้ได้คนนึง..เห้อ..ช่างหน้าตาเพื่อนเถอะ..เก็บของเสร็จชวนเพื่อนใหม่ไปหาไรกินดีกว่า..จะได้ดูเส้นทางด้วย.."ไปหาไรกินกันไหม".."ไปดิ..กุหิวพอดี"นทีบอกผม.."ไปๆ..กุคุยกับแม่แปบนึง"..ม่อนก้อจิ้มโทรศัพท์ไป.."ติดแม่..หรอมึงอ่ะ..เด็กสัตว์""กุกลัวแม่เป็นห่วง..บอกเค้าว่าถึงแล้ว..เมื่อเช้าเค้าไม่ว่างมาส่งอ่ะ"ม่อนตอบนทีไป.."พวกมึงบอกทางบ้านแล้วหรอ"..."กุไม่มีคนเป็นห่วง"นทีตอบม่อนไป..ผมสองคนทำหน้าเหว๋อเลยครับ..เอ่อ..ผมว่าบางทีนทีอาจจะมีไรในใจแน่ๆ..แต่ช่างเถอะ..เพราะผมต้องรีบแล้วครับ..ผมถือกะเป๋าเงินรีบวิ่งตาม2คนนั่นไป..ปิดประตูห้องวิ่งเลยครับ..คิดว่าขายาวแล้วจะเดินเร็วแค่ไหนก้อได้หรอ.."อ้าว..ยืนรอเราหรอ..โทษทีนะ""กุรอลิฟต์..ช้ามากคนน่าจะเข้าหอวันแรก"..ห้ะ..อะไรนะ..มีลิฟต์..คนอ่านอย่าบอกใครนะผมเดินขึ้นบันไดมา..โอ้ย..บ้ามากเลยผักกาดเอ้ย..บ้านนอกเข้ากรุงจริงๆ..เล้ย..🌸🍃