...............................
รักตัวโต-โต ที่ซ่อนจนลึกสุดใจ
เขาจะรู้ไหม? นะ...
รักนี่ไม่ง่าย หากเขาและเธอยังอยู่จงจุดเดิมที่เริ่มต้น
แต่เชื่อเถอะว่า คนอย่าง 'คุณหนูภัทร' ไม่ยอมให้อะไรๆ มันผ่านไปโดยไร้ประโยชน์
งานนี้ไม่ใครก็ใครกันล่ะ!
มีเสียตัวแน่นอน
รุก หรือ รับ
มาลุ้นกัน หึหึ...
..............................
............................
“วันนี้คุณดูแปลกๆ ไม่เหมือนคุณหนูภัทรที่ผมเคยรู้จัก”
“ยังไงค่ะ” เลิกคิ้วถามด้วยความอยากรู้
แปลกนี่...หมายถึงดีหรือไม่ดี!
กฤษณะมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างเอ็นดู เมื่อคิ้วของคนตรงหน้าย่นเขาหากัน มือหนาเลื่อนมือไปลูบเบาๆ บนคลื่นตรงหัวคิ้ว สีหน้าหญิงสาวที่มองมายังตนนอกจากความแปลกใจมีแค่ดวงตาไหวหวามมากกว่าความเกรี้ยวกราดหรือมาดนิ่งดวงตาดุ นี่แหละที่มันแปลกไป แปลกจนใจเขากระตุก
“ค่ะ...”
“อ้อ...ไม่รู้สิ ผมว่าคุณลงไปดีกว่าครับ พรุ่งนี้เจ็ดโมงเช้าผมมารับละกัน อย่าสายล่ะ” น้ำเสียงเร่งเร้าของเจ้านายหนุ่ม พร้อมมือที่ช่วยปลดเข็มขัดออกจากตัว เพิ่มความหงุดหงิดในใจภัทรตราขึ้นมาทันที
คุยก็ยังไม่เคลียร์ มาไล่กันลงแบบนี้ใช้ได้ที่ไหนกันล่ะ อย่างนี้ต้องโดนสักดอก...สีหน้าเจ้าเล่ห์ของคุณเลขาปรากฏขึ้นทันทีที่เจ้านายหนุ่มอาจหาญเอื้อมมือมาเปิดประตูจากฝั่งหล่อน
“เชิญครับ” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยเชิญหลังจากเปิดประตูให้หญิงสาวเรียบร้อยแล้ว
ภัทรตราส่งยิ้มหวานให้กับเครื่องหน้าที่เอียงมายังตนอย่างหมายมาด ก่อนจะชะโงกหน้าไปกู๊ดไนท์คิสบนริมฝีปากหนาเบาๆ ร่างบางดึงตัวกลับมายังพนักพิงอีกครั้งเพื่อมองผลงานของตน
อืม...ปฏิกิริยาดีเยี่ยม!
“ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ขับรถกลับดีๆ นะคะคุณคู่หมั้น!” จบท้ายด้วยการยกมือบางขึ้นแตะปากตัวเองแล้วนำไปประทับซ้ำรอยเก่าอีกครั้งก่อนลงจากรถไปโดยดี ปล่อยให้คนที่นั่งอยู่ในรถมองตามร่างบางไปจนสุดสายตาด้วยสีหน้ามึนงง
เอาแล้วไงไอ้กริช!!!
หลังจากดึงสติกลับมาด้วยความยากเย็น เขาจำใจยื่นมือไปปิดประตูรถที่เปิดค้างไว้และขับออกมาจากบ้านหญิงสาวด้วยสายตาหมกมุ่น ไม่คิดว่าคุณเลขาจะเล่นไม้นี้
ไม่อย่างนั้นละก็
…
พ่อจะจัดเต็มสักยก
----------------------------------------------------------
ซื้ออีบุ๊คได้แล้วนะค๊ะ----- กดเลยจ้า