ม่านน้ำตา

เมื่อรักอยู่ฝ่ายเดียวแถมยังต้องเห็นสายตาที่รังเกียจและมองเป็นเหมือนอากาศ จากคนที่นางรักฝ่ายเจ็บปวดเหลือเกิน 

การแต่งงานเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิตของสตรีผู้หนึ่งถ้าได้แต่งงานกับคนที่รักก็จะได้ครองคู่จนแก่เฒ่า แต่ถ้าแต่งเพราะถูกบังคับก็จะมีแต่ความเกลียดแทนที่ความรัก.. 

เหมยฮัวนางสตรีที่อ่อนโยนอ่อนหวานและขี้กลัวนางเป็นเพียงเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงที่ตระกูลจี้จะเป็นคุณหนูก็ไม่ใช่จะเป็นบ่าวก็ไม่ใช่เหมือนกันแต่นางก็ทำงานทุกๆอย่างเป็น.. 

จากเด็กน้อยขี้อายต้องคอยหลบอยู่ที่เงียบๆโดยมีคุณชายจี้คอยมาเล่นด้วยจนทำให้วัยเด็กมีความผูกพันกัน แต่พอคุณชายจี้ไปเรียนที่เมืองหลวงก็ไม่ได้พบเจอกันเลยจนวัยแรกแย้มเหมยฮัวก็ยังเป็นคนขี้อายสู้คนไม่เก่งนางมากจะหลีกเลี่ยงการประเชิญหน้ากับสิ่งที่ทำให้นางกลัว... 

และการตัดสินใจที่จะแต่งงานกับคุณชายจี้นั้นนางเลือกไม่ได้เพราะนางต้องตอบแทนคุณนายท่านผู้เฒ่าที่เลี้ยงนางมาตั้งแต่เล็กคำสั่งของท่านผู้เฒ่าแม้มันจะเป็นการที่จะแยกคุณชายจี้กับหญิงที่รักห่างกันเหมือนว่านางไปแย่งคุณชายจี้มานั้นก็ตามแต่ทว่านางเลือกไม่ได้... 

"อย่ามาแสดงท่าทางอ่อนแอให้ข้าเห็นมันน่ารังเกียจสตรีอย่างเจ้ามันหน้าไหว้หลังหลอก"เสียงดังฟังชัดด้วยถ้อยคำอันรังเกียจและแววตาเกลียดชังเหมือนนางเป็นสิ่งที่สกปรกไร้ค่าไม่มีผู้ใดต้องการ... 

จี้ฟงหลานบุรุษชายใบหน้าหล่อเหลามีเสน่ห์ฉลาดปราดเปรื่องเป็นคุณชายของตระกูล จี้ที่ร่ำรวยเขามีหญิงในหัวใจแล้วและหมายมั่นปั้นมือที่จะแต่งงานกับนางจึงขอให้น้องสาวบุญธรรมที่เขารักนานและเอ็นดูพูดเกลี้ยกล่อมให้ท่านปู่ของเขายอมใจอ่อนให้แต่งงานได้แต่ทว่ากลับเป็นนางขอร้องท่านปู่แต่งงานกับเขา ตั้งแต่บัดนั้นมาเจ้าสาวที่เขาหมายปองเอาไว้กับไม่ได้แต่งกับเขาแต่คนที่เขาไว้ใจเชื่อใจกับเหยียบย่ำหัวใจของเขาด้วยการแต่งงานกับเขาแทน... 

สำหรับคุณชายจี้ฟงหลานนั้นเหมยฮัวเป็นเป็นหญิงที่หน้าไหว้หลังหลอกเขาไม่เชื่อใจนางอีกต่อไป... 

ถ้าจะให้แต่งเขาก็จะแต่งและจะทำให้นางดูว่าการที่นาทำลายความรักของเขาจะต้องตกนรกบนดินอย่างไรเขาจะให้นางลิ้มลองรสชาติมันอย่างไม่ปราณี.... 

ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ  

หวังว่าทุกๆท่านที่ได้อ่านจะมีความสุขและเป็นกำลังใจให้กับนามปากกาจำปาสีขาวเขียนนิยายสนุกๆมาให้ทุกคนได้อ่านกันนะคะขอบคุณมากๆค่ะสำหรับการติดตามของทุกๆคน...