คำโปรย
“ไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ ถ้าคุณไม่อยากรับผิดชอบ ฉันก็มีทางออกที่ดีที่สุดให้เราสองคนไว้เเล้ว ฉันจะเอาเด็กออก ฉันยังสาว จะมีลูกกับใครตอนไหนก็ได้ ส่วนคุณก็กลับไปใช้ชีวิตโสดได้ตามสบาย”
“ถ้ากล้าทำผมฆ่าคุณเเน่ คุณต้องอยู่กับผมจนเด็กจะคลอด แล้วเเม่ใจร้ายอย่างคุณจะไปไหนก็ไป”
“ฉันไม่มีทางยกลูกให้คุณ ลูกฉันจะต้องไม่มีพ่อเลว ๆ อย่างคุณจำไว้ คุณมันเลว”
เรื่องเป็นใหญ่โตเเละไม่มีใครยอดลดราวาศอก ต่างคนต่างมีทิฐิและมันก็สูงมากจนดวงใจทั้งสองดวงที่มีรอยร้าว อาจจะไม่สามารถต่อผสานกันได้อีก
มนสิชานอนหันหลังให้อติภพ น้ำตารินไหลจนผ้าห่มคนไข้เปียกชุ่ม เธอเกลียดตัวเองที่ทำไมถึงยังรักเเละผูกพันกับคนใจร้ายคนนี้ เขาไม่เคยมองว่าเธอเป็นคนดี แต่เขามองว่าเธอเป็นแค่ผู้หญิงใจง่ายยอมนอนกับผู้ชายได้แบบไม่เลือกหน้า
ส่วนอติภพก็นั่งมองร่างบอบบางของมนสิชาที่ดูอิ่มเอิบขึ้นมาก แต่ในใจเขาก็เกลียดตนเองที่พูดไม่คิดเเละไม่มั่นใจว่าเด็กในท้องคือลูกของตน เขากำลังคิดหนักถ้าเธอทำร้ายเด็กขึ้นมาจริง ๆ เขาจะทำอย่างไร
Guest
