“เรามาลองดูซักตั้ง ดูสิว่าคุณจะทนได้นานสักแค่ไหน” โจเซฟยกมุมปากขึ้นก่อนจะฝั่งจมูกลงไปบนเนินอกอวบอิ่มอีกครั้งและเริ่มเล้าโลมหนักขึ้นกว่าเก่า พลอยนรินทร์เม้มริมฝีปากเข้าหากันเพื่อสะกดอารมณ์วาบหวามในหัวอกเอาไว้อย่างหนัก ทุกครั้งที่ริมฝีปากร้อนชื้นนั้นฉกลงบนเนื้อเนียนมันเหมือนกับโดนไฟร้อนๆลวกจนต้องสะดุ้งเฮือกทุกครั้ง
‘ฉันจะไม่ยอมแพ้คุณเด็ดขาด ฉันเกลียดคุณ เกลียดที่สุด!’ หญิงสาวตะโกนก้องในใจพร้อมกับกัดฟันแน่น เพื่อสะกดอาการสั่นสะท้านของร่างกายเอาไว้อย่างสุดกลั้น เธอได้ยินเสียงเขาหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ
“น่าสนุกดี” โจเซฟบอกอยู่ชิดกับซอกคอระหงก่อนจะเลื่อนขึ้นมาหาริมฝีปากบางที่เม้มแน่นเอาไว้ เขาหยุดมองมันนิดหนึ่งก่อนจะกระแทกริมฝีปากหนาลงไปหาและบังคับให้กลีบดอกไม้เปิดกว้างออกเพื่อจะคว้านลงไปหาน้ำหวานชื่นใจนั้น และด้วยการรุกร่านที่หนักหน่วงและเจนจัดของชายหนุ่มก็ทำให้ร่างบางถึงกับสั่นสะท้านขึ้นมา และในที่สุดพลอยนรินทร์ก็ฝืนธรรมชาติและความต้องการของร่างกายเอาไว้ไม่ได้ ร่างบางจึงอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนแกร่งของเขาอีกครั้ง