“นิท้องค่ะ” นิราพัชย์บอกเขาออกไปแล้วก็กลั้นหายใจรอดูปฏิกิริยาของอีกฝ่าย
“นิล้อพี่เล่นใช่ไหม” ตติมานขำออกมาทั้งๆ ที่ภายในใจไม่ได้รู้สึกขำเลยสักนิด เขาภาวนาขอให้สิ่งที่เธอพูดออกมาเป็นเรื่องล้อเล่นจริงๆ
“นิพูดจริงค่ะ” นิราพัชย์เน้นย้ำอีกครั้ง ภายในลำคอเริ่มแห้งผาก แต่ดวงตาเริ่มมีน้ำตาคลอหน่วย
“ทำไมถึงท้องได้ นิไม่ได้ป้องกันเลยใช่ไหม” ตติมานถามเสียงแข็งแล้วคลายอ้อมกอดถอยห่างออกจากตัวเธอไปทันที ในขณะที่นิราพัชย์เม้มริมฝีปากแน่นมองคนตรงหน้าอย่างไม่เคยเห็นมาก่อน หลังจากที่รู้ว่าเธอท้องท่าทีเขาเปลี่ยนไปมาก
“นิป้องกันค่ะ แต่ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง”
“นั่นสิ ถ้าเธอป้องกันจริงมันจะเกิดขึ้นได้ยังไง” สรรพนามที่ใช้กับเธอเปลี่ยนไป ตติมานจ้องหน้านิราพัชย์ด้วยความผิดหวัง ที่แท้เธอก็ไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่ต้องการจะผูกมัดเขาเลยปล่อยให้ตัวเองท้องป่องแบบนี้