ผมว่าพวกเขาเปรียบเสมือนสายลมที่พัดสิ่งต่าง ๆ เข้ามา เเล้วก็พัดออกไปตามกาลเวลา ดั่งสัจธรรมของโลกที่บอกว่ามีพบก็ต้องมีจาก
ทุกคนต่างซ่อนใครสักคนไว้ในบางอย่างเสมอ ทั้งซ่อนไว้ในสิ่งของ ซ่อนในสถานที่ไปจนถึงเสียงดนตรี และผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน
///
‘ผมไม่รู้จักพ่อเเม่ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร’
‘ตั้งเเต่จำความได้ผมก็เริ่มขโมยของกินตามตลาดเเละนอนตามตรอกตามซอย ผมไม่รู้หนอกครับว่าความรักที่พวกเขาพูดถึงคืออะไร’
‘ถ้าความรักทำให้ผมอบอุ่นได้ในตอนนี้ ผมก็อยากมีครับ ผมอยากรู้สึกอบอุ่น’
///
1 คอมเมนท์ = 1 ล้านกำลังใจ
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
