แม่มดแห่งแสง

ทุกครั้งที่เด็กหญิงตื่นขึ้นมามักเจอกับภาพเดิมไม่ว่าจะเป็นห้องนี้ กองหนังสือรอบๆที่ถูกอ่านหมดแล้ว และท้องฟ้าที่มืดมิดไร้สิ้นสุด เมื่อเริ่มเดินก็เจอกับหน้าผา ที่ตรงนั้นมีแสงริบรี่เล็กน้อย ' หรือว่านั้นจะเป็นหิ่งห้อยงั้นหรอ ' เด็กหญิงพยายามเอื้อมมือไปจับ แต่แล้วมือเหล็กขึ้นสนิทก็มาคว้าตัวเธอเอาไว้ ไม่อย่างนั้นแล้วหนูน้อยอาจจะตกไปข้างล่างได้ 

เมื่อหุ่นเหล็กเริ่มขยับเด็กหญิงจึงโผกอดไปที่เขา นี่เป็นสิ่งเดียวที่ยังทำให้หนูน้อยมีชีวิตชีวาอยู่ได้ 

ภาพเหล่านั้นค่อยๆละลายหายไปในความทรงจำเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งดวงตาสีครามก็เปื้อนไปด้วยน้ำตา มือที่ยื่นออกไปมองเห็นท้องฟ้าที่มีดวงดาวระยิบระยับสะท้อนดวงตาที่เปล่งประกาย 

ในมือของเธอคือไม้คทาที่ส่องแสงสว่างสวยงามท่ามกลางความมืด เมื่อเด็กหญิงลุกขึ้นยืนจากพุ่มหญ้าอ่อนนุ่มเริ่มเดินไปเรื่อยๆและพบกับแสงริบหรี่บินผ่านไป มันช่างดูมีชีวิตชีวาแถมยังบินมาเกาะที่ปลายนิ้วของเด็กหญิงราวกับกำลังตอบสนองบางอย่าง 

ทั้งๆที่มันก็มีแค่นั้นแต่น้ำตากลับไหลออกมาไม่หยุด เด็กหญิงเริ่มพูดคุยกับหิ่งห้อยอย่างสนิทสนมและแม้มันจะบินออกไปไกลเธอก็ไม่ลืมที่จะโบกมือลาอย่างสดใส เธอชื่นชมกับความสุขบนโลกใบใหม่อยู่ได้ไม่นานเธอก็รู้สึกตัว ที่นี่ไม่มีเขาอยู่ เพื่อนเพียงคนเดียวของเธอ 

' คุณโกเล็ม ' 

พริบตานั้นก็มีแสงส่องสว่างไปทั้งป่า มีหลุมแสงขนาดใหญ่พุ่งตรงจากท้องฟ้าสู่พื้นดินเป็นเส้นตรงในจุดที่ไม่ไกลจากเด็กหญิงราวกับแสงนั้นกำลังพูดคุย บอกให้ไปหาและที่นั้นทำให้เธอพบกับคนที่เธอมักจะเจออยู่ในฝัน 

"มาสเตอร์" 

เด็กหญิงมากปริศนาที่แม้แต่ตัวน้องเองก็ไม่รู้เรื่องของตัวเองเหมือนกัน"โดโรธี" กับ "เอมิช"ดาร์คเอลฟ์ที่กำลังจะถูกเอาไปขายในฐาณะทาส ด้วยความบังเอิญในครั้งแรกที่เจอกันต่างคนได้เรียกอีกฝ่ายว่า"มาสเตอร์" เป้าหมายของทั้งคู่คือการไปดินแดนจอมมารแสนชั่วร้ายยังไงล่ะ!