คำเตือน: พล็อตเบาประดุจขนเป็ด แต่เรื่องความเผ็ชชชช คือพริกยกสวน
เนื้อหาหื่นมาก จิตใจอ่อนแอหลบไป! ยังอยากวิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์หลบไป!
คิดต่างเชิญทางอื่น คิดหื่นเชิญทางนี้
--------------------------
“หนูยังไม่โดนทิ้ง! หนูวิ่งหนีออกมาก่อนที่พี่เขาจะทิ้งหนู! มันไม่เห็นจะดูซับซ้อนเลย แค่เอาแส้ฟาดคน พี่สองคนสอนหนูได้แน่ หนูรู้” สาวน้อยโพล่งออกมา
“เออ... หนูคะ คือว่า... พี่ว่า... เรื่องพวกนี้มันสอนกันยากนะ ถ้าหนูไม่ชอบก็คือไม่ชอบ เปลี่ยนจากเรียนรู้ เป็นเรียกบอยส์สักคนมาฮีลใจดีกว่าไหมคะ? หรือจะให้พวกพี่ช่วย แบบที่ว่า... หาคนใหม่มาแทนคนเก่า จะได้ลืมความปวดร้าวไว ๆ พวกพี่ทำให้ได้นะคะ แบบที่ว่า...เป็นผัวคืนเดียว ดีไหมจ๊ะเมียจ๋า?” ธามถามเธอสียงหวาน ลอยด์กลอกตามองบน ละเหี่ยกับความใจดีไม่เข้าท่าของไอ้ธาม
ปัง!
“อย่ามาเรียกหนูว่า ‘เมียจ๋า’ ! ต่อไปนี้พวกพี่ต้องเรียกหนูว่า ‘นายหญิง’ !” ขวัญข้าวก้มตัวลงตบโต๊ะดังปัง! พร้อมประกาศกร้าวทันที
ตายห่า! ยัยตัวเล็กนี่มันเป็นบ้าหรือไงวะ?!
ลอยด์สะดุ้งเพราะเสียงตบโต๊ะแล้วมองสาวน้อยน่ารักด้วยความประหลาดใจ
ไม่มีคุณสมบัติของดอมเลยสักนิดแล้วจู่ ๆ เสือกอยากมาแสดงตัวเป็นดอมของกูกับไอ้ธามเนี่ยนะ!?
--------------------------
มาคุยกันก่อนอ่าน
1. เรื่องนี้ไรต์เขียนจากจินตนาการล้วน มีหาข้อมูลมาบ้างพอให้สมเหตุสมผลแต่ส่วนใหญ่คือจินตนาการนะคะ อย่าไปจริงจัง ตัวละครไม่มีตัวตนจริงค่ะ มโนเอาค่ะ มโนล้วน
2. เนื้อเรื่องมีคำหยาบ เนื้อหารุนแรงทางเพศ คำค่อนข้างตรง ถ้ารับไม่ได้กดออกก่อนค่ะ เดี๋ยวหัวใจจะวาย ถ้ารับได้... ท่านได้ไปต่อค่ะ!
3. ไรต์จะไม่ติด Trigger Warning นะคะ รับผิดชอบตัวเองนะคะ
4. เรื่องนี้ในธัญไรต์อาจอัปถึงแค่ Chapter 11 นะคะ เพราะไรต์ไม่มีฐานคนอ่านในธัญเลย พอไม่มีคนอ่านงานมันเสียเวลาและเสียกำลังใจในการอัปงานน่ะค่ะ ดังนั้นหากใครชอบงานจริง ๆ ตามหาอ่านอีบุ๊กใน Meb ได้ หรือตามไปอ่านในรี้ดอะไรต์ได้นะคะ (ตอนนี้ในรี้ดมีให้อ่านฟรีก่อนจะทยอยติดเหรียญค่ะ)
© 2022 ShirleyonTop
All rights reserved.สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิดไม่ว่าลอกเลียนหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความ รูปภาพจากหนังสือเล่มนี้ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และการอ้างอิง และ/หรือเพื่อประโยชน์ทางการค้าโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากพบเห็นจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
Guest
