เล่ห์รักสะใภ้จวนแม่ทัพ

เพราะครอบครัวลำบากนางจำต้องเข้มแข็ง อดทนและไม่ย่อท้อ เรื่องหาเงินเข้าบ้านปล่อยให้เป็นหน้าที่พี่ใหญ่เช่นนางเถอะ!

เพราะคำว่าภรรยานางจำต้องมีเล่ห์เหลี่ยมหลอกล่อสามีให้รักให้หลง ใครคิดแย่งผู้ชายข้า จะหาว่านางร้ายไม่ได้นะ!

"ท่าน....อยากไปก็ไปเถอะ ข้าก็ง่วงนอนแล้วเช่นกัน" พูดคุยกันไม่รู้เรื่องรั้นแต่จะทะเลาะกันเปล่าๆ

"สตรี...น่าตายนัก!" ชายหนุ่มกำหมัดหันหลังก้าวเดิน สวบ! สวบ! เสียงเสื้อผ้าตกลงพื้น เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ศักดิ์ศรีๆ อดทนๆ สวบ! อีกชิ้นแล้ว! สีแดงปัก...ลูก...ไม้บาง....บาง เขาหันหน้าขวับทันที มวยผมหลุดลุ่ย เรือนหลังเว้า..โค้งขาวผ่อง ด้านหน้าเป็นเช่นไรเขารู้ดี!

"อ้าว....ข้านึกว่าท่านออกไปแล้ว ขออภัยเจ้าค่ะ" นางเอียงข้างเล็กน้อยมาพูดกับเขา มองเห็นด้านข้างวับ วับ แวม!ชวนจินตนาการ

"ลูกผู้ชาย ยืดได้ หดได้ ควรให้อภัยสตรี" แม่ทัพหนุ่มพุ่งเข้าหาทันที!