“คิดจะพานุ่มนิ่มไปอยู่ที่ไหน” ชายหนุ่มลองหยั่งเชิงถาม ถ้าเธอตอบกลับมาว่ายังไม่รู้ ก็จะได้พาเข้าประเด็นที่ตัดสินใจไว้เรียบร้อยแล้ว
“ที่ไหนก็ได้ที่ฉันพอใจอยากพาลูกไปอยู่”
“ที่คอนโดดีไหม หรือว่าอยากอยู่บ้านเดี่ยว พี่จะได้ให้คนไปจัดการ” เขารู้ว่าปานจันทร์เป็นคนฉลาด ดังนั้นน่าจะเข้าใจดีว่าเขาต้องการเลี้ยงดูเธอกับลูกในฐานะไหน
“หมายความว่าคุณ...” ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดทำนองนี้ พศกรต้องการเลี้ยงดูเธอในฐานะที่ไม่ต่างจากเมียเก็บ แต่อย่าหวังเลยว่าเธอจะยอมตกเป็นเบี้ยล่างให้เขากดขี่และตีกรอบชีวิตที่มันควรมีอิสระ เธอจะทำให้เขารู้ว่าเงินไม่สามารถซื้อได้ทุกอย่าง
“ต้องการเงินเดือนเดือนละเท่าไหร่” เขาชิงถามทั้งที่เธอยังพูดไม่ทันจบประโยค และมั่นใจมากว่าทุกอย่างจะยังเหมือนเดิม ปานจันทร์กับลูกสาวของเธอก็อยู่ในความดูแลของเขาต่อไป
“คุณคิดจะเลี้ยงดูฉันเป็นเมียเก็บอย่างนั้นเหรอคะ ใช่ไหม!”
“แล้วนกยูงจะยอมหรือเปล่าล่ะ อยู่ในที่ที่พี่ให้อยู่ และไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับผู้ชายคนไหนทั้งนั้น จะเอาเดือนละเท่าไหร่ก็พูดมาได้เลย”
++++++
“หนูไม่อยากมีพ่อแล้วค่ะ” กลายเป็นลูกสาวที่พูดโต้ตอบแทนมารดา ทำเอาทุกคนที่ได้ยินต่างก็หันมามองนุ่มนิ่มกันเป็นแถบ แม้แต่ปานจันทร์เองที่ยังคาดไม่ถึงว่าลูกสาวจะกล้าพูดประโยคนี้ออกมาต่อหน้าพศกร คิดว่าเขาคงเสียใจไม่น้อยที่ได้ยินเองกับหูว่าลูกไม่อยากมีพ่อแล้ว
“ทำไมนุ่มนิ่มถึงพูดกับพ่อแบบนี้ละครับ” เจ้าของเสียงก้มหน้าเศร้า หลุบสายตาต่ำลงเมื่อได้ยินเต็มสองหูในสิ่งที่ลูกพูดออกมาว่าไม่ต้องการเขาแล้ว ใครเป็นคนสอนให้ลูกสาวของเขามีความคิดเช่นนี้อยู่ในหัว ใช่ปานจันทร์หรือเปล่า
“นุ่มนิ่มเกลียดคุณพ่อ นุ่มนิ่มรักคุณแม่แค่คนเดียว”
“ถ้าได้ยินชัดเจนแล้ว ก็เชิญคุณกลับไปเถอะนะคะ ที่นี่ไม่มีลูกสาวของคุณ เพราะว่านุ่มนิ่มเป็นลูกของฉันเพียงคนเดียว แต่ถ้าหากนุ่มนิ่มอยากมีพ่อ...ฉันก็คงให้มีแค่พ่อบุญธรรมเท่านั้นแหละ” พอจะดูออกว่าพศกรต้องเข้าใจผิดคิดว่าเปมทัตเป็นคนรักของเธออย่างแน่นอน ฉะนั้นจึงเลือกพูดออกมาให้ฟังดูเหมือนกับว่านุ่มนิ่มมีโอกาสได้อยู่กับคุณพ่อบุญธรรมมากกว่ากลับไปอยู่กับพ่อแท้ ๆ
“นี่สินะ! ผู้ชายที่นกยูงอยากให้เป็นพ่อบุญธรรมของนุ่มนิ่ม” เขายิงคำถามพร้อมกับชี้นิ้วไปยังผู้ชายที่ยืนเคียงข้างเธอกับลูกราวกับเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว แบบนี้มันเท่ากับหยามศักดิ์ศรีกันชัด ๆ ถ้าคิดจะเอาเมียกับลูกของเขาไป ก็จงมาฆ่ากันให้ตายเสียก่อน!
“กรุณาให้เกียรติพ่อบุญธรรมของลูกสาวฉันด้วยนะคะ ...คุณเปมทัตเป็นถึงเจ้าของที่นี่ เขาทั้งรักและดูแลนุ่มนิ่มเหมือนเป็นลูกแท้ ๆ คุณไม่มีสิทธิ์มาชี้หน้าเขา!”
“พ่อบุญธรรมบ้าบออะไร นุ่มนิ่มเป็นลูกสาวของพี่นะ ...ทำไมถึงได้กล้าเอาลูกของพี่ ไปยกให้เป็นลูกบุญธรรมของคนอื่น!”
++++++
แนะนำตัวละครหลัก
พศกร - คุณพุธ
ปานจันทร์ - นกยูง
คุณเอมวิกา
น้องนุ่มนิ่ม
ณัฐนรี - ณัฐ
พิชญ์สินี - นี
แพรพรรณ - แพร
ป้าแตง
+++++++
เปิดจองหนังสืออยู่นะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ