โอบอ้อม ล้อมรัก

ฝากติดตามเรื่องพี่อินกันด้วยนะคะ เรื่องนี้ฟีลกู๊ด ไม่เน้นดราม่าค่ะ 

(เหมือนจะเป็นนิยายใสๆ แต่เชื่อเถอะค่ะ ไร้ทให้เขาได้กินตับกันแน่นอน ขอแค่คนอ่านอดทนรอ) 

เรื่องนี้ เป็นเรื่องสั้นนะ ไร้ทจะเปิดให้อ่านแล้วติดเหรียญทีหลังเหมือนเดิมนะคะ 

สำหรับสายอีบุ๊ค เพราะคิดราคาเบาๆ สบายกระเป๋าคุณผู้อ่าน 99 บาท  

ช่วงจัดโปรเหลือแค่ 69 ถ้าบอกให้ตำต้องรีบตำนะ  

************************** 

SPOILED* 

“มือนางว่างข้างหนึ่งเชยคางคมนายเอื้อแหงนเงยให้สบตา นายเอื้อเลื่อนมือหนาจับเอวคอดหญิงคนรักอย่างคลั่งไคล้เสน่หา” โอบนิธิเล่นตามบทของตัวเองบ้าง 

ลินละไมนั่งหน้าแดงขณะที่มือยังเกาะอยู่ที่บ่ากว้างของเขา และกำลังใช้มืออีกข้างเชยคางโอบนิธิให้แหงนขึ้นมามองหน้า ทันทีที่ได้มองใบหน้าคมระยะประชิด เธอรู้สึกเหมือนทุกสิ่งรอบตัวกำลังหยุดหมุน แล้วพาจิตวิญญาณเข้าสู่ห้วงภวังค์แห่งความหลงใหล 

โอบนิธิค่อย ๆ เปิดตาออกมามองดวงหน้าสวยสะกดโลกอย่างเชื่องช้า หัวใจเขาเองเต้นโครมครามไม่ต่างจากคนตัวเล็ก ทั้งกลิ่นและกายนุ่มนิ่มที่ได้สัมผัสกำลังจะทำให้สติสัมปชัญญะค่อยแตกกระจายไปคนละทิศ แต่โชคดีที่ยังพอมีเหลือให้ได้เอ่ยเอื้อนบทกลอนต่อไปนี้ออกไป 

ดวงหน้าเจ้าเย้ายวนชวนพี่หลง 

แก้มโฉมยงแดงระเรื่อเมื่อสบตา 

กลีบปากเจ้าเหนือหญิงใดในพสุธา 

อยากจะคว้าลงมาแนบแทบขาดใจ 

หากพี่ขอเจ้าจักว่ากระไรไหม 

ขอชื่นใจอีกสักครั้งดังใจหมาย 

จูบเจ้าแล้วสัญญามิวางวาย 

จนพี่ตายจะรักเจ้าเท่านั้นเอย 

         “เจ้าจักว่ากระไรไหม?” นั่นไม่ใช่บทในนิยาย แต่เป็นคำถามจากปากเจ้าของบทกลอน โอบนิธิยิ้มบาง ๆ มองคนตัวเล็กหลุบตาต่ำ ค่อย ๆ พยักหน้าอนุญาต พร้อมกับหลับตาลง 

         สิ้นสุดความอดทน ชายหนุ่มผู้ปรารถนาจะได้จุมพิต คราวนี้ได้สมใจอยาก