จบ บอกไว้ เผื่อไม่รู้ว่ารัก
16
ตอน
11.1K
เข้าชม
137
ถูกใจ
50
ความคิดเห็น
127
เพิ่มลงคลัง
อยากสูงต้องเขย่ง อยากเก่งต้องขยัน อยากจะฟันน้องสาวพี่ก็เลยต้องสัปดน! "เป็นน้องดื้อได้ไม่เป็นไร แต่ถ้าเลื่อนขั้นเป็นเมียดื้อเมื่อไหร่ จะจับกดให้เตียงพังเหมือนประตูห้อง"

นิยายสายฟีลกู๊ดค่ะ เนื่อเรื่องหยิกแกมหยอก (แรง ๆ)  

ฝากดูเอ็นพี่ปก เอ้ย เอ็นดูพี่ปก พี่ชายคนโตของบ้านศิรภาคย์ กะน้องปริม ด้วยนะคะ เรื่องนี้ ถ้าไม่ยืดเยื้อจนเกินไปก็เป็นแค่เรื่องสั้น ๆ นะคะ เน้นความรักระหว่างคู่ พระ-นาง เป็นหลักค่ะ ทุกอย่างที่กล่าวอ้างถึงเป็นเพียงจินตนาการอันล้ำเลิศของนักเขียนเท่านั้น อย่างได้หาสาระใด อ่านเพื่อความบรรเทิงนะคะ 

********* 

ปกเกียรติห่างหายออกไปจากชีวิตเธอ แต่เขาไม่เคยหายออกไปจากหัวใจ เขายังเป็นคนที่เธอซ่อนไว้ในหัวใจ ตัวเธอห่างไกลจากสเปคสาวในฝันของเขามากนัก เธอจึงไม่กล้าสารภาพออกไป รู้อยู่แล้วว่าอย่างไรก็ผิดหวัง 

ปริมาเป็นแค่น้องสาวข้างบ้าน เขาไม่คิดเกินเลยเส้นของคำว่าพี่น้องสักนิด แต่นั่นมัน เมื่อก่อน... 

 

...โปรยปราย... 

“เห็นว่าเป็นครั้งแรก พี่เลยอนุโลมให้เหลือแค่กล่องเดียว” 

คนเจ้าเล่ห์ยกยิ้มมุมปาก เขาเล่นใหญ่ไปเยอะจนปริมาหงอ ไม่กล้าขยับตัวใด ๆ เลยยอมคลายวงแขนออก ให้คนตัวเล็กหันกลับไปเลือกดี ๆ “หนึ่งกล่องมีสามชิ้น สามน้ำ” 

ยังจะมาย้ำอีก 

เธอเห็นปกเกียรติเอนหลังพิงโซฟา ไพล่มือรองศีรษะท่วงท่าสบาย นึกเกลียดทั้งท่าทางผู้ชนะแล้วก็คำพูดห่าม ๆ เลยฟาดมือตีป้าบไปบนอกแก้เขิน 

เสียงซองพลาสติกในกระเป๋าเสื้อด้านซ้าย ทำให้เธอสงสัยว่ามันมีอะไร จึงต้องล้วงลงไปหยิบขึ้นมาดู ปกเกียรติเองก็ไม่ได้ห้ามที่เธอทำแบบนั้น เขายังคงยิ้มเย็น เป็นใหญ่กว่าเธอทุกอย่าง ปริมาจะหนีก็ไม่ได้ ความผิดติดตัวก็เยอะเอาเรื่องอยู่ 

สายตาคู่เล็กเหลือบมองเจ้าของซองถุงยางอย่างมีความหวัง ชิมลางครั้งแรกขอผ่อนผันจากสามเหลือเพียงหนึ่งไปก่อนได้มั้ย 

“ขอเลือกอันนี้ได้มั๊ย” 

จากสามสิบ อุตส่าห์อนุโลมให้เหลือสาม แล้วยังถูกต่อเหลือหนึ่งอีก 

” โอเค๊ งั้นรีบถอดเสื้อผ้าเลย เสียเวลาเอา เดี๋ยวต้องเล้าโลมอีก” 

คนไม่เคยสั่นหน้า ไม่กล้าทำ แสงไฟสว่างโร่ขนาดนี้เธอก็อายเป็นนะ แล้วเขาก็สั่งอย่างสบายอารมณ์ คงตั้งใจจะดูเธอเปลื้องผ้าต่อหน้า 

“ถะ ถอดตรงนี้เลยหรอ” 

“จะเอาตรงนี้ ก็ต้องถอดตรงนี้สิ” 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว