“ฉันไม่ตรวจกับคุณหรอก!”
“คิดว่าผมอยากดูนักรึไง”
“อะ...ก็ดีแล้วที่ไม่อยากดู ถอยไปสิ! ฉันจะลงจากเตียงเดี๋ยวนี้แหละ”
“คิดว่าที่นี่เป็นสนามเด็กเล่นรึไง” เขาทำเสียงเขียวหน้าเข้ม จ้องมองเธออย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ “หรือว่าเห็นเป็นโรงแรม คิดจะเข้าจะออกเมื่อไหร่ก็ได้”
“นี่คุณ!”
“ทำตัวเป็นเด็กๆ ไปได้” เขาขยับใบหน้าเข้าใกล้ใบหน้าเธอ จนลมหายใจประสานกัน “คิดว่าเห็นของคุณแล้วผมจะเกิดอารมณ์เหรอ จะบอกอะไรให้ ผมเจอมาจนนับไม่ถ้วนแล้ว”
“แล้ว...ถ้าเกิด...” เธอจ้องตาตอบเขา ก่อนกลืนน้ำลายเอื๊อก “ถ้าเกิดคุณเห็นของฉันแล้วเกิดของขึ้นขึ้นมาล่ะ ถ้าคุณเกิดอารมณ์จนฉุดไม่อยู่...”
เธอก็แค่แกล้งเย้ยเขาอย่างนั้นเอง เพราะรู้ดีว่ามันคงเป็นไปได้ยากแน่...ก็แค่อยากให้เขาปล่อยเธอไปดี ๆ
“ถ้ามันขึ้น...มันต้องขึ้นตั้งแต่ที่คุณนำเสนอแล้ว” เขามองหน้าเธออย่างเย้ยหยัน
หญิงสาวถึงกับร้อนในอก กับสายตาและท่าทางดูถูกของเขา ใช่แล้ว เธอกับเขาเคยรู้จักกันมาก่อน สมัยเรียนมหาวิทยาลัยโน่น
ตอนเรียนปีหนึ่งนั่นล่ะ ที่เขาฮอตมาก ฮอตจนสาวๆ คลั่งทั้งมหาวิทยาลัย ซึ่งเธอก็เป็นคนหนึ่งที่แอบชอบเขา
ในวันเลวร้ายที่สุดในชีวิตนั่นเองที่เธอตัดสินใจเขียนจดหมายสารภาพรัก... แต่จดหมายฉบับนั้นกลับถูกถ่ายเอกสารแจกจ่ายไปทั่วทั้งมหาวิทยาลัย จนสร้างความอับอายให้เธอเป็นอย่างมาก
เธอกลายเป็นตัวตลกของคนทั้งมหาวิทยาลัย และนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เธอก็เกลียดเขา ชังน้ำหน้าเขา เกลียดเขาเข้ากระดูกดำเลยล่ะ
Guest
