ก็รู้แต่แรกว่าการแต่งงานของเธอและเขาไม่ได้มีความรักอยู่ในนั้น เพียงแต่เขาเองก็ดูแลเธออย่างดีจนทำให้เธอก้าวข้ามความรู้สึกสงสัยและค้างคาใจพวกนี้ไปอยู่ในฐานะภรรยาอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวและมองข้ามปัญหาต่างๆ
แต่พอวันหนึ่งที่เธอได้รู้เจตนาจริงในอดีตของเขาแน่นอนว่ามันทำให้เธอหนีไม่พ้นความกลัวและความเสียใจ สุดท้ายเธอก็เอาชนะคำพูดมากมายไม่ได้จนต้องกลายเป็นฝ่ายถอยออกไปอย่างรู้ตัว
“คุณรักภัคไหมคะ”
“อืม”
...
“พี่อิสตอบพิชชัดๆ ได้ไหม ว่าพี่ยังรักพิชอยู่บ้างหรือเปล่า”
“รักสิ”
นิยายอาจมีเนื้อหารุนแรง ควรใช้วิจารณญาณในการรับอ่าน
-ทุกอย่างเป็นเพียงการแต่งขึ้นของผู้เขียน
-ชื่อ รูปภาพและอาชีพเป็นเพียงองค์ประกอบของนิยาย ไม่มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลใด
-ห้ามคัดลอกหรือแก้ไขใดๆ
-อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
-ขอบคุณทุกการสนับสนุนและกำลังใจ
มือสมัครเล่น หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัย...