“ผมมารับคุณกลับบ้านของเรา” ศรันย์เอ่ยขึ้นตัดบทหลังจากยัดเสื้อผ้าชุดสุดท้ายของคนตรงหน้าใส่กระเป๋า การกระทำนั้นทำให้คีรติโมโหจนตัวสั่น เขาไม่มีสิทธิ์เข้ามาในห้องนี้ ไม่มีสิทธิ์มารื้อค้นข้าวของของเธอโดยที่เธอไม่ได้อนุญาต!
“ที่นั่นเป็นบ้านของคุณค่ะไม่ใช่บ้านฉัน อีกอย่างฉันคิดว่าเราสองคนไม่มีอะไรต้องเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว” หญิงสาวเอ่ยขึ้นหลังจากสงบสติอารมณ์ของตัวเองให้เย็นลงได้ เมื่อหนีไม่พ้นเธอก็ขอเผชิญหน้าก็แล้วกัน
“แต่คุณเป็นเมียผม!”
“เราแค่พลาดนอนด้วยกันแค่ครั้งเดียวเท่านั้นค่ะพ่อเลี้ยง และนั่นฉันไม่ถือว่าตัวเองเป็นเมียใคร!” คำตอบนั้นทำให้ความอดทนของที่คนเฝ้าตามหาเมียรักมานานถึงสองเดือนเต็มหมดสิ้นลงแทบจะทันที ศรันย์ก้าวเพียงสองก้าว ก็สามารถคว้าคนที่ทำให้เขาเกือบเป็นบ้าเข้าหาตัวได้
“งั้นต้องกี่ครั้ง!”
“คุณ!”
“ตอบผมมาสิว่าผมต้องนอนกับคุณอีกสักกี่ครั้ง คุณถึงจะยอมรับว่าคุณเป็นเมียผม และผมก็เป็นผัวคุณ!”
Guest
