นางร้ายก็มีหัวใจ
สำหรับข้าพเจ้าเขาเปรียบเสมือน‘โลกทั้งใบ’
ผู้ที่ดึงลูกขึ้นมาในวันที่ใจแหลกสลายจนไร้เรี่ยวแรง‘จะมีชีวิต’
คือ‘ดวงอาทิตย์’ที่นำพาแสงสว่างมาสู่ใจข้าพเจ้าอีกครั้ง
กระทั่งวันหนึ่งดวงอาทิตย์ดวงนั้น กลับส่องแสงสว่างไปยังผู้หญิงน่า‘รังเกียจ‘คนนั้น
ผู้หญิงที่พรากทุกสิ่งทุกอย่างของข้าพเจ้าไป
ข้าพเจ้าจึงทำทุกอย่างเพื่อให้เขามีข้าพเจ้าในหัวใจ เฝ้าถนอมและหวงแหนเขา ขณะมอบความราวร้านให้เธอผู้นั้น เท่าที่ผู้หญิงคนนึงอย่างข้าพเจ้าจะทำได้
ทว่าในสายตาเขา ข้าพเจ้าคงเป็นได้แค่นางมารร้ายที่‘ฆ่า’ลูกของเขา
“เธอมันฆาตกร!”
“…”
“ถ้าลูกฉันไม่ได้เกิด ก็อย่าหวังว่าลูกเธอจะได้เกิด”
“แต่ลูกของพริ้ม ก็คือลูกของพี่ปัณณ์นะคะ”

ปัณณ์ ปุริม
ภายใต้นักธุรกิจหนุ่มฉากหลังเขาคือผู้ชายเลือดเย็น

พริ้ม พริ้วพราว
ภายใต้ใบหน้าร้ายกาจ เข็มแข็ง ทว่าในใจกลับเปาะบาง
ปัง!
เสียงปืนดังลั่นสนั่น วินาทีเดียวกันร่างบางก็ทรุดลงไปนอนกองกับพื้น
“พริ้มกับลูกชดใช้ให้พี่ปัณณ์แล้วนะคะ หวังว่าพี่จะมีความสุข”เธอบอกเขาด้วยลมหายใจรวยริน ใบหน้าหญิงสาวเต็มไปด้วยรอยยิ้มจนถึงวินาทีสุดท้ายก่อนทุกอย่างจะมืดดับลง…