[END] รุ่นพี่แล้วไง...ไม่ได้อยากเป็นน้อง

"ฝากน้องหน่อยนะลูก" แม่ทำเสียงหวานใส่ผม

"แม่ เดี๋ยวก่อน!" ผมแทบจะร้องไห้ทันทีที่แม่วางสาย....

แม่ผมกำลังจะให้ใครสักคนมาอยู่คอนโดเดียวกับผม คนที่ผมก็ไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย เพิ่งจะรู้จักชื่อมันเมื่อกี้ ว่ามันชื่อ 'เทมส์' เป็นลูกชายของเพื่อนสนิทแม่ที่อยู่ฮ่องกง จริงๆ ก็เคยได้ยินชื่ออยู่บ้างนะ แต่ผมจำหน้าไม่ได้แล้ว (มันเป็นลูกครึ่งไทย-ฮ่องกง) แล้วไอ้คนชื่อเทมส์เนี่ย มันอยากมาเรียนมหาลัยที่ไทย แล้วดันมาสอบได้มหาลัยเดียวกับผม คณะเดียวกับผมไปอีก! มันจะบังเอิญไปปะ? (แต่ผมเป็นรุ่นพี่มันปีหนึ่งนะ) แม่ก็เลยจะฝากดูแลมันสักเทอม ให้มันคุ้นกับประเทศไทยสักหน่อย แต่แม่ก็พูดง่ายเกิน จะให้คนที่ชอบอยู่คนเดียวแบบผม มีรูมแมทเนี่ยนะ แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว!

ชีวิตที่รักความสงบของผมกำลังจะหายไปสินะ....