ลวงรักร้ายซาตาน ( มีอีบุ๊คแล้วนะคะ)

หญิงสาวที่มีสติสัมปชัญญะเหลือเพียงน้อยนิดเต็มที พยายามใช้มือผลักไส้มัดกล้ามหน้าอกอย่างชายชาตรีของใครบางคนที่เธอไม่สามารถใช้สายตาจ้องมองใบหน้าของอีกฝ่ายได้เลย มันพร่ามัวไปหมด เห็นเป็นแสงสีขาว ๆ เพียงเท่านั้น ใครคนนั้นพยายามใช้วงแขนแข็งแรงรัดร่างบอบบางแล้วออกแรงพยุงให้เดินไปยังที่ไหนสักแห่งที่เธอไม่รู้สึกคุ้นชิน มือเล็กยังคงผลักใส้ทุบตีร่างหนาไม่หยุด แรงที่ส่งไปมันคือแรงทั้งหมดที่หญิงสาวมี แต่มันกลับไม่สามารถทำให้ร่างกายของอีกฝ่ายเซไปตามแรงที่ผลักได้เลยสักนิด ในเมื่อไม่สามารถทำอะไรอีกฝ่ายได้ เรี่ยวปากที่เคลือบด้วยสีชมพูอ่อนจึงค่อย ๆ อ้าออกเพื่อเปล่งคำพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า  

“ ปล่อย...เดี่ยวนี้... นะ ” 

“ เดี่ยวไปส่งที่บ้านเองอย่าดิ้นนักเลยนะ ” ใครคนนั้นที่โอบกอดร่างบอบบางเอาไว้ในอ้อมแขนตอบแล้วเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา ดวงตาคมกริบก้มลงจ้องมองใบหน้างดงามที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอ่อน ๆ ก่อนจะมองเลยไปยังหน้าอกอวบอิ่มที่ล้นออกมาจากเสื้อเกาะอกสีฟ้าน้ำทะเลด้วยแววตาหื่นกระหาย 

น้ำเสียงและโทนเสียงแบบนี้ เธอเคยได้ยินมาจากที่ไหนสักแห่ง แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก สมองมันมึนงงจนไม่สามารถคิดอ่านได้ชั่วคราว หญิงสาวจึงเลือกที่จะหลับตาลงแล้วลืมตาตื่นขึ้นมาใหม่อีกครั้ง เพื่อจะได้จ้องมองคนที่พยายามลากเธออยู่ว่าเป็นใครกันแน่ แต่ภาพตรงหน้าก็ซ้อนทับกันจนเธอมองไม่ออกว่าผู้ชายคนนี้คือใครและอยากอาเจียรขึ้นมาเสียดื้อ ๆ  

“ ไม่..” 

“ อย่าขัดขืนไปเลยน๊า ” 

หญิงสาวไม่ทันได้ฟังคำตอบของอีกฝ่ายจนจบประโยคเสียด้วยซ้ำ ทุกอย่างรอบตัวค่อย ๆ มืดและสติที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดก็ดับวูบลงไปในทันที แม้พยายามฝืนมันเท่าไหร่ เธอก็ไม่สามารถครองสติไว้ได้อย่างที่คิด ร่างบอบบางอ่อนยวบคอพับอยู่ในอ้อมแขนของผู้ที่มีกำลังมากกว่า ริมฝีปากได้รูปอมยิ้มมุมปากอย่างคนชนะ ก่อนจะย่อตัวลงเพื่ออุ้มร่างไม่ได้สติแล้วรีบสาวเท้ายาว ๆ   

##### ฝากติดตามนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ## เนื้อหา สถานที่ และชื่อตัวละคร เป็นเรื่องสมมุติขึ้นมาทั้งนั้น ถ้าไปตรงกับใครหรือสถานที่ไหน ต้องขออภัยด้วยนะคะ ###