Just keep this (love) between us เก็บรักนี้ไว้ระหว่างเรา
" จะให้หยาทำข่าวแข่งกับเกรซเพื่อชิงตั๋วไปอยู่สำนักงานใหญ่ที่อังกฤษน่ะเหรอ " ปั้นหยาทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่ล้อมบุญหัวหน้ากองบรรณาธิการประจำสำนักข่าวและหนังสือพิมพ์บีอีซีนิวส์ " ทำไมหยาต้องไปแข่งกับเกรซด้วยคะในเมื่อข่าวของหยาขายได้มากกว่าของเกรซตั้งหลายเท่าตัว ตั๋วที่จะไปอยู่ที่นั่นต้องเป็นของหยาสิ "
ล้อมบุญใช้สายตาพินิจมองดูนักข่าวอันดับหนึ่งของสำนักข่าวและหนังสือพิมพ์ซีเอ็นเอ็กซ์นิวส์ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าปั้นหยานั้นพูดถูกเรื่องที่ตัวเองสามาถทำข่าวและขายข่าวได้มากกว่าเกรซนักข่าวอีกคนที่เป็นคู่แข่งของตัวเอง
" พี่เห็นแล้วว่าหยาทำข่าวได้ดีแต่ว่าเกรซเองเค้าก็ทำได้ดีไม่แพ้หยานะ "
ปั้นหยามองตาโตใส่สาวใหญ่ผู้เป็นหัวหน้าตัวเอง " อย่าเอาหยาไปเทียบกับเกรซนะ มันคนละชั้นกัน " ปั้นหยาเอนหลังพิงไปกับพนักเก้าอี้แล้วกอดอก " ไม่รู้ล่ะตั๋วที่จะไปอังกฤษหัวหน้าต้องให้หยาไม่ใช่เกรซ "
" ได้ที่ไหน " ล้อมบุญว่าอย่างอ่อนใจกับความเอาแต่ใจของปั้นหยา " สำนักงานใหญ่ที่อังกฤษออกจดหมายมาเองแล้วจะให้พี่ทำนอกเหนือคำสั่งได้ยังไง ไม่รู้แหละยังไงก็ต้องมีแค่คนเดียวที่ได้ไปเพราะอย่างนั้นหยากับเกรซก็ต้องแข่งกันทำข่าวตามที่พี่บอกไปในห้องประชุมนั่น " ล้อมบุญว่า " สี่เดือนข้างหน้าพี่ต้องส่งหนึ่งคนไปให้สำนักงานใหญ่แต่ถ้าหยาไม่อยากแข่งหยาก็สละสิทธิ์ให้ตั๋วเกรซไปก็แล้วกันนะ พี่จะได้ไม่ต้องเหนื่อย เกรซก็ไม่ต้องเหนื่อย หยาเองก็ไม่ต้องเหนื่อยด้วย วินๆกันไป " ล้อมบุญแอบยิ้มเยาะอยู่ในใจรู้นิสัยของปั้นหยาดี -- คนอย่างปั้นหยายอมตายดีกว่ายอมให้คนอื่นมาเอาที่หนึ่งไป
**เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเองไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลใดที่มีอยู่จริง แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณและอ่านด้วยความบันเทิงนะคะ**
**เนื้อหามีความเกี่ยวข้องในบางสายอาชีพที่อาจจะมีข้อมูลบางส่วนไม่ถูกต้องซึ่งเกิดจากการต่อเติมจินตนาการของผู้แต่ง ดังนั้นจึงเรียนขออภัยมา ณ ที่นี้หากทำให้เกิดความเข้าใจผิด**
***นิยายทุกเรื่องที่ lotte แต่งเป็นลิขสิทธิ์ของ lotte เท่านั้น ห้ามมิให้ผู้ใดหรือบุคคลใดคัดลอกเนื้อหาหรือดัดแปลงเนื้อหาหรือนำเนื้อหาไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด***
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537
รูปภาพ cr : pinterest