The retrospective ปฏิบัติการย้อนเวลาหารัก (กำลังรีไรท์)

**คำเตือน มีดราม่าหนักๆ ปมเรื่องครอบครัว อาการแพนิกและการคิดมากของตัวละคร** 

***มีจุดพีคและปมเยอะมาก ขอให้อ่านเพื่อความสนุกเท่านั้น อย่าด่าคนเขียนเยอะ เราเป็นเศร้า*** 

**** กำลังรีไรท์และแก้ไขเรื่องใหม่ อย่าเพิ่งกดซื้อหรือใช้ตั๋วอ่านตอนที่ยังไม่มี (re.01) นะคะ **** 

.................................................................................... 

ได้โปรดอย่าทำให้ความรักของเรา เป็นดั่งโศกนาฏกรรมของจูเลียตเลย 

Please don't make our love like the tragedy of Juliet. 

.................................................................................... 

"ได้โปรดพระผู้เป็นเจ้า ช่วยบอกข้าที 

ข้าจะต้องทำอย่างไรให้ความปรารถนานั้นเป็นจริง? 

มันช่างเป็บปวด ทรมานและทำได้เพียงร่ำไห้กับท้องฟ้ายามค่ำคืน 

หากแม้ว่าคำสาบานแห่งรักนั้นยังไม่แน่นอน 

ข้าก็ไม่มีอะไรจะเสียอีกต่อไปแล้ว" 

.................................................................................... 

ครั้งสุดท้ายที่เห็นหน้ากันคือเราเพียงแค่จูบลา 

ครั้งสุดท้ายที่ยิ้มให้กันคือเราเพียงแค่กำลังโกหกผู้คนมากมาย 

ครั้งสุดท้ายที่เราจับมือกันคือตอนที่เขานั้นกำลังทุกข์ใจ 

แต่ไม่ว่าจะครั้งไหนก็ตาม เราก็ไม่เคยแม้แต่จะบอกว่ารักกัน 

...จนกระทั่งวินาทีสุดท้ายก็ตาม... 

.................................................................................... 

- ของขวัญ - 

ฉันได้รับโอกาสที่ไม่คิดว่าตัวเองจะได้รับจากพระเจ้าที่ไม่เคยเมตตาฉันเลยตั้งแต่เกิดมา 

ชีวิตของฉันตั้งแต่จำความได้มีแต่การบังคับ กดดันและไม่เคยได้มีทางเลือกใดใด 

หลังจากที่เราพบกันตั้งแต่ครั้งก่อน ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเราจะรักกันได้มากขนาดนี้ 

แต่ในวินาทีสุดท้ายของชีวิต เราก็ไม่ได้โอกาสแม้สักเสี้ยววินาทีเพื่อให้ได้บอกความรู้สึกออกไป 

ฉันจึงเลือกความตายเป็นทางออกสำหรับทุกอย่าง ทั้งชีวิตที่ถูกบังคับ ทั้งความรู้สึกทีไม่เคยได้พูดออกไป 

แต่ใครจะรู้ ว่าสุดท้ายแล้วฉันจะได้โอกาสกลับมาแก้ไขมันใหม่อีกครั้ง ได้โอกาสมาเจอเขาอีกครั้ง 

แม้เขาจะจำทุกอย่างไม่ได้ แม้จะมีเพียงฉันที่ต้องแก้ไขมันเพียงลำพังก็ตาม 

- เอเดน - 

ความรู้สึกแรกตั้งแต่ได้เห็นหน้าเธอหลังเวทีคอนเสิร์ตครั้งนั้นมันตรึงอยู่ในหัวใจ 

เขาไม่เคยรู้เลยว่ามันคืออะไรกันแน่ ไม่เคยแน่ใจในหัวใจตัวเองเลยตั้งแต่วันแรกจนได้พบเธออีกครั้ง 

เขาตัดสินใจเก็บเธอไว้ใกล้ตัว ใกล้หัวใจแม้จะไม่รู้เหตุผลแม้แต่นิดเดียวก็ตาม 

เขาชอบที่จะเห็นรอยยิ้มของเธอ และเกลียดเวลาที่จะต้องเห็นน้ำตาของเธอ แม้จะไม่เข้าใจ 

เขากลัวที่จะรัก กลัวที่จะใช้ชีวิต กลัวที่จะเริ่มต้นความสัมพันธ์ที่อาจทำให้เขาต้องเจ็บปวด 

และเขารู้ตัวดีว่าเขาไม่สมควรได้รับความรักหรือแม้แต่ความสุข ไม่ควรที่จะได้เลยสักอย่างเดียว 

.................................................................................... 

1 คอมเมนต์ = 1 กำลังใจ 💞 

.................................................................................... 

♥ ขอฝากเรื่องราวความรักของทั้งเขาและเธอ เอาไว้ในหัวใจของผู้อ่านทุกท่านด้วยนะคะ ♥