“ฮัลโหล...ครับ..ห๊ะ!! ครับๆ ผมจะรีบกลับ”
เครื่องมือสื่อสารส่งสัญญาณโทรเข้าดังลั่น ปลุกให้ร่างใต้ผ้าห่มงัวเงียขึ้นมากดรับ ทันทีที่ฟังเรื่องราวจากปลายสาย ร่างสูงขาวราวนายแบบก็ลุกพรวดขึ้นจากเตียงนุ่ม หยิบหอบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายตามพื้นสวมใส่อย่างรวดเร็ว เขาหยิบธนบัตรออกจากกระเป๋าสตางค์ไปวางไว้บนเตียง แล้วเร่งเดินออกจากห้องไป ทิ้งแหม่มผมทองให้นอนกอดผ้าห่มมองตามตาปริบๆ
เหตุการณ์ไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้า เตียงเข็นคนไข้ถูกเข็นกึ่งเดินกึ่งวิ่งด้วยเจ้าหน้าที่และทีมแพทย์ที่กำลังพยายามปั๊มหัวใจทำการช่วยเหลือคนเจ็บ ร่างบอบบางของหญิงสาวซีดเซียว ตรงลำคอมีบาดแผลฉกรรจ์จากของมีคม...
เสียงร่ำไห้ของคนเป็นแม่ปานจะขาดใจเมื่อต้องมองดูร่างไร้วิญญาณของลูกผู้เป็นดั่งดวงใจ
“เราไปรอที่แผนกนิติเวชเถอะคุณ” เสียงทุ้มแหบของอนันต์เอ่ยเบา มือหนาพยุงภรรยาที่ร้องไห้จนไร้เรี่ยวแรงให้ลุกขึ้นและเดินตามเจ้าหน้าที่ เพื่อไปเซ็นเอกสารรับศพ
ทันทีที่เท้าก้าวลงสู่ผืนดินไทย ร่างสูงโปร่งก็รีบเดินตรงไปหาคนขับรถที่มายืนรอ กันตภัทรมีสีหน้าเรียบเฉยราวกับหุ่นปั้น เมื่อการกลับมาครั้งนี้ไม่มีน้องสาวที่น่ารักมารอรับอย่างเช่นเคย
ภายในศาลาที่เต็มไปด้วยผู้มาร่วมไว้อาลัย ร่างผอมบางยืนมองกรอบรูปตรงหน้า ใบหน้าสวยของน้องสาวส่งยิ้มหวานให้เขาผ่านเลนส์กล้อง รูปนี้เขาเป็นคนถ่ายเองไม่นึกเลยว่าจะได้มาวางไว้ข้างกล่องหีบเช่นนี้
"ป๊ะป๋า" แรงเขย่าชายเสื้อพร้อมน้ำเสียงเล็กๆ ปลุกให้ตื่นจากภวังค์ กันตภัทรก้มลงมองเด็กหญิงตัวน้อย เขาส่งยิ้มให้เธอก่อนจะอุ้มขึ้นมาหอมฟอดใหญ่
"ป๊ะป๋ายืนทำไมตรงนี้คะ"
"ป๊ะป๋ามองดูคุณแม่ของหนูไงครับ"
"คุณแม่เรเน่อยู่ไหนคะ เรเน่ยังหาไม่เจอเลย" เด็กน้อยถามหน้าซื่อทำให้คนฟังสะท้อนในอก
"คุณแม่ไปอยู่บนฟ้าแล้วครับ"
"คุณแม่อยู่บนฟ้าทำไมคะ ทำไมไม่อยู่กับเรา"
ไม่มีคำตอบให้กับเด็กน้อย มีเพียงอ้อมกอดแน่นๆ จากคนที่มีศักดิ์เป็นลุงแท้ๆ อย่างเขา
กันตภัทรเก็บทุกความรู้สึกไว้ ซ่อนให้ลึกสุดใจแล้วยกมือขึ้นลูบแผ่นหลังเล็กๆ นั่น ต่อไปนี้เขาจะทำหน้าที่แทนทุกความอบอุ่นเอง
นัยตาคมซ่อนน้ำตาไว้ในอก เก็บความเจ็บปวดที่มีกลืนลงไป มือขาวกำหมัดแน่น เกิดอะไรขึ้นกับน้องสาวคนเดียวของเขา เกวลินอดทนและเข้มแข็งมาตลอดหลายปี...แล้วทำไม
ใครกันที่ทำให้น้องสาวอันเป็นที่รักของเขาต้องมาจบชีวิตเช่นนี้
เขาไม่มีวันเชื่อ!! เกวลินไม่มีทางคิดสั้นทิ้งแก้วตาดวงใจไปแบบนี้แน่ และเขาจะต้องลากตัวคนทำมารับผิดให้ได้ ต่อให้แลกด้วยอะไรเขาก็จะทำ!!
“ไม่ต้องห่วงนะเกล พี่จะดูแลเรเน่ให้ดีที่สุด และคนที่ทำให้น้องกูต้องเป็นแบบนี้มันต้องรับผิดชอบ!!”
Guest
