จากบ้านเกิดเมืองนอน มานอนในพงไพร เหตุใดใยเขาต้องกลั่นแกล้งเธอด้วย กระซิก T_T
“มิลิน ค่ะ ฉันแบกกระเป๋าเดินทางใบโตข้ามจังหวัดมาถึงเมืองจันท์ เพราะอะไร...แน่นอนไม่ใช่เพราะชอบกินทุเรียนหรอกน่า ฉันเข้ามาทำงานเป็นผู้ช่วยผู้จัดการในไร่อัครา ไร่ที่ทำการเกษรตรตั้งแต่สากกระเบือยันเรือยอร์ช แน่นอน เด็กจบใหม่อย่างฉันจะทำอะไรเป็นละคะ ฉันเป็นคนชิลล์ ชิลล์ตั้งแต่ตัวฉันยังเป็นเอ็มบริโออยู่ในท้องแม่ ขนาดตอนแม่คลอดฉันออกมา ฉันยังออกมาชิลล์ๆ เลย ก็คือ ออกจากท้องแม่ช้ากว่าชาวบ้าน แต่ฉันก็แข็งแรงนะ และความชิลล์ของฉันนี่แหละมันทำให้ผู้จัดการไร่สองบุคลิกอย่างอีตา ศิวาอารินทร์ คอยจับผิดฉันตลอดเลย และเขาชอบหลอกด่าฉันค่ะทุกคน เขาชอบด่าฉันทางอ้อมด้วยนะ แต่กับบางคนเขาดูอ่อนโย๊น อ่อนโยน เช่น หลานไม่จริงของเขาน่ะ หมั่นไส้ว่ะ! เห็นแล้วรำคาญลูกตา นี่แหละเหตุผลที่ฉันคิดว่าเขาเป็นพวกสองบุคลิก ในรอบหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ไม่ใช่ว่าเขาจ้องจับผิดฉันคนเดียวหรอก เขาก็โดนฉันจับผิดเหมือนกัน ฉันสงสัยว่าเขาเป็นอะไรกับหลานไม่จริงของเขากันแน่ ปากบอกว่าเป็นแค่อากับหลาน แต่ดูแล้ว มันขัดกับความสัมพันธ์ฉันท์อาหลานอยู่นะ ถ้าอาจะรักหลานมันไม่ได้ผิดหรอก แต่หลานเขาน่ะ มีคู่หมั้นและกำลังจะแต่งงานกันในคัมมิ่ง ซูน แบบนี้มันผิดศีลธรรมชัดๆ ฉันไม่อาจทนเห็นอาหลานปลอมๆ ทำตัวหลบๆ ซ่อนๆ กันแบบนี้ได้ หรือบางทีฉันต้องหาหลักฐานไปยืนยันให้หนุ่มที่กำลังถูกสวมเขารู้ ดีกว่าจะให้เขาแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก โถ่ น่าสงสาร...”
แกร็ก!!!
ประตูไม้สักในตัวสำนักงาน ถูกเปิดออกจากภายนอก ทำให้ มิลิน ที่กำลังบรรเลงมือลงบนแป้นพิมพ์อย่างเมามันหยุดชะงักนิดนึง แต่เธอต้องเปลี่ยนมากดคอนโทรลเอ และแบล็กสเปซทันที ให้ตายเถอะ ทีหลังเธอจะไม่พิมพ์ลงในคอมพิวเตอร์สำนักงานอีกแล้ว ดูสิ! ต้องมาลบซ้ำซาก
เพราะคราวที่แล้วมิลินโมโห และอารมณ์โกรธก็มาแบบจัดเต็ม เธอเลยพิมพ์ด่าเขาลงในคอมสำนักงาน และเขาดันเปิดมาเจอเข้า แล้วยังมาบังคับให้เธอพูดสิ่งที่พิมพ์ลงไปออกมาดังๆ ต่อหน้าเขาด้วย จากนั้นเรื่องบันเทิงระหว่างเธอกับเขาก็เกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน
“ถ้าคุณไม่เก่งเรื่องงานในสำนักงานสักอย่าง แล้วคุณเก่งเรื่องอะไรบ้าง เรื่องบนเตียง! คุณเก่งพอมั้ย วันนี้ลองทำดูหน่อยแล้วกัน มิลิน!”
พูดจบเขาก็ปาแฟ้มงานลงบนโต๊ะทำงานของตัวเองอย่างหัวเสีย
ทำไมวันนี้เขาถึงได้หยาบคายแบบนี้ เรื่องบนเตียง เรื่องอย่างว่านะหรอ? เขากำลังหยามเกียรติ หมิ่นศักดิ์ศรีผู้หญิงอยู่ชัดๆ
ใบหน้าของมิลินแสดงความไม่พึงพอใจอย่างเห็นได้ชัด
แต่เจ้าของร่างบางก็ยังเก็บปากสงบคำพูด ไม่ยอมตอบกลับเอาแต่ใช้สายตาฟาดฟัน จนในที่สุด บุรุษหนึ่งเดียวในห้องก็เดินเข้ามาถึงตัวเธอ เธอถอยหลังและดันเก้าอี้ตัวที่นั่งมาคั่นกลาง แต่เขาก็ยังเอื้อมมือหนามาคว้าข้อมือเล็กได้อยู่ดี
“คุณกำลังคุกคามผู้หญิงอยู่นะคะ ปล่อยเลย”
“คุณกล้าดียังไงมาว่าผม ทั้งๆ ที่คุณก็ชอบถึงเนื้อถึงตัวผมตลอด คราวที่แล้วคุณเล่นพนันกับไอ้เร แล้วมาตีก้นผม คนงานเห็นกันทั่วไร่ ผมยังไม่ได้เอาคืนนะ!”
“ฉันปกป้องคุณอยู่ หรือคุณอยากจะโดนไอ้เรมันดูดปาก” มิลินเถียงกลับอย่างไม่ลดละ ออกแรงยื้อตัวเองสุดฤทธิ์
“ผมจะโดนคนอื่นกระทำชำเลาหรือย่ำยียังไงก็แล้วแต่...แต่มิลิน คุณ! ไม่-มี-สิทธิ์ จะมาเล่นอะไรพิเรนทร์กับร่างกายของผม! เหมือน...” ศิวาอารินทร์ กลืนข้อความต่อจากนั้นเข้าไปทันทีที่รู้ตัว
เหมือนคำพูดจะดี ใช่! หยาบคายสิ้นดีเลย
มิลิน ค่อนขอดด่าเขาในใจ เธอยังคงพยายามกระชากมือออกจากการจับกุมของเขา แต่มันหลุดออกมาได้ไม่ถึงวินาที ก็โดนเขาจับกุมอีกรอบ
เขาดึงร่างบางให้ตามไปข้างนอกโดยไร้ซึ่งความอ่อนโยน คนงานที่เดินผ่านไปผ่านมา มองเขาและเธอสลับกันไปมาอย่างสงสัย แต่ก็ไม่กล้าสอดรู้เรื่องของเจ้านาย
“นาย! จะลากเด็กไปไหนครับ สภาพเหมือนนายหฤษฎ์ จะลากโศรยาไปจัดการอย่างนั้นแหละ”
เสียงลุงจอนตะโกนลงมาจากรถสิบล้อบรรทุกผลผลิตในไร่ ทำให้มิลินรีบโบกไม้โบกมือพยายามขอความช่วยเหลือ เพราะเห็นจะมีทางรอดอยู่แค่ทางเดียว
“ลากไปจัดการเรื่องบนเตียง!”
“กลางวันแสกๆ เลยหรือครับนาย?”
“ตอนนี้แหละ! เหมาะดี” พูดจบเขาก็ยิ้มออกมาอย่างกวนประสาท ลุงจอนได้ยินเช่นนั้นก็ปล่อยเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น
เดี๋ยวนะ! นี่เธอกำลังจะถูกผู้ชายข่มเหง แต่คนที่นี่เห็นว่ามันเป็นเรื่องปกติกันหรือไง? บ้าไปแล้ว แล้วลุงจอน นี่ก็เป็นผู้ใหญ่ที่แปลกคน เห็นเธอถูกกระทำแต่กลับไม่คิดจะช่วยเหลืออะไรเลย แถมยังหัวร่อต่อกระซิกกับไอ้คนบ้าอำนาจราวกับว่ามันเป็นเรื่องสนุกสนานอย่างนั้นแหละ
เจ้าป่า เจ้าเขา เจ้าของไร่อัคราคนเก่าเจ้าขา ไอ้ผู้ชายบ้านี่มันจะย่ำยีหนู หนูไม่เอาคนแบบนี้ เถื่อนยังกะโจรห้าร้อย ปากรึก็ยังกะเลี้ยงสุนัขร้อยตัวอยู่ข้างใน หนูอยากได้คนดี ไม่ใช่คนแบบนี้!!!!!!!
โอ๊ะ!!!
ให้ตายเถอะ ภาพตรงหน้าเล่นเอาแทบช็อก นี่มันห้องนอนหรือรังหนูกันแน่ เขาจะเลือกห้องที่ดีกว่านี้สักหน่อยไม่ได้หรือยังไง เห็นสภาพก็น่าจะหมดอารมณ์แล้ว หรือเขาเป็นพวกวิปริตจนไม่เลือกสถานที่กันแน่นะ
“โอ๊ย ฉันจะอ้วก!”
“เอาล่ะ จัดการซะ! บนเตียง ทุกซอก ทุกมุม ทำให้เสร็จก่อนหกโมงเย็น”
นี่น่ะหรือเรื่องบนเตียงที่เขาว่า ความหมายของศิวาอารินทร์กำกวมเสียจนออกไปแนวอีโรติกทีเดียว
มิลินนั่งลงอย่างคนสิ้นสภาพ เจ้าตัวตกใจแทบตายนึกว่าเขาจะพาไปขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดเสียแล้ว
ส่วนศิวาอารินทร์เดินไปทิ้งตัวลงบนเปลญวนที่เขาจัดการผูกไว้ก่อนหน้านี้เมื่อสองวันก่อน ใบหน้าคร้ามคมหลับตาลง แต่โสตประสาทของเขารับรู้ว่าเธอยังไม่ยอมขยับตัวไปไหน
“ถ้าสวดมนต์ได้ก็สวดนะ เผื่อจะเสร็จทันเย็นนี้”
ศิวาอารินทร์ ชื่อนี้มันหายนะชัดๆ ...
Guest
