เล่ห์รัก เมียจำเลย

ฉัตรระวี คือลูกสาวคนเดียวของ ดำเกิง ชายชาวไร่บ้านนอกที่เอาที่ดินมาจำนองกับ คุณนพ เจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่เพราะเห็นแก่มิตรภาพของเพื่อนในสมัยเด็ก ประธานบริษัทจึงจำยอมรับฉโนดนั่นไว้ แต่เพราะครอบครัวยากจนไม่มีเงินมาไถ่ถอนทำให้ต้องส่งเด็กสาวมาขัดดอกแทนการยึดพื้นที่ทำมาหากิน

แต่ชายวัยกลางคนไม่ได้คิดจะหักหาญน้ำใจเด็กสาวที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับลูก จึงให้เธอได้ดูแลเมียของเขาที่ป่วยเป็นจิตเวชเท่านั้น

แต่ไม่รู้ว่าเธอสะเพร่าตรงไหนจึงทำให้ ดาหลา ฆ่าตัวตาย ทั้งๆที่ดูแลเหมือนแม่แท้ๆ

เฟริ์ส สาริกา คับแค้นใจ หลังจากที่อยู่เมืองนอกมานาน แต่พอกลับมา แม่ก็ต้องมาตายจาก สิ่งเดียวที่จะทำให้แม่ได้ คือแก้แค้น

" คุณพ่อนอนกับนังเด็กนั่น จนทำให้แม่เสียใจฆ่าตัวตายใช่ไหมคะ " เด็กสาวอายุ 25 ปี ยืนด่าบิดาผู้ให้กำเนิดด้วยความโมโห เพราะยังเด็กและห่างอกครอบครัวไปนานความคิดความอ่านจึงค่อนข้างแสดงออกชัดเจน อยากพูดอะไรก็พูดตามที่คิด

" เพี้ยยย !!! นี่แกจะมากเกินไปแล้วนะ " คุณนพตบหน้าลูกสาวเพียงคนเดียวผมสั้นซอยบางสะบัดไปตามแรงฟาด แก้มของเธอแดงนูนเป็นรอยมือ เขาเดินจากไปและไม่มีเยื่อใยให้เด็กคนนี้สักนิด

ฉัตรระวีเดินออกมาจากมุมมืด และ ยื่นมือเล็กไปจับหน้าสวยของอีกคน

" พี่เฟริ์สเจ็บไหมคะ " ร่างบางถามด้วยความห่วงใย อีกมือกุมชุดเดรสสีครีมแน่น 

" มานี่เลย นังตัวดี " คนที่ตัวสูงกว่าบีบต้นแขนของอีกคนและลากขึ้นไปที่ห้องตัวเองที่ชั้นบน

" โอ๊ย จะฟาดฉัตรลงที่เตียงทำไมกันคะ ฉัตรทำอะไรให้พี่ "

" ไม่ต้องทำสำออย ฉันอยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอหวานหอมแค่ไหน ถึงทำให้พ่อหลงเธอได้ " สาริกาเริ่มทึ้งเสื้อผ้าของคนที่ตัวเล็กกว่าออก มือเรียวอีกข้างใช้ปิดปากเธอเอาไว้ ไม่ให้ส่งเสียงร้องออกมา 

ผมยาวสลวยแผ่สยายอยู่เต็มหมอนใบใหญ่ ร่างบางร้องไห้สั่นระริกด้วยความกลัวเพราะตอนนี้เรือนร่างเธอได้เปลือยเปล่าต่อหน้าของลูกเลี้ยง และสายตาที่อีกคนมองมาก็เหมือนจะทำร้ายเธอให้ตาย

" ยะ อย่าทำฉัตร " ริมฝีปากบางส่งเสียงร้องระงมอยู่ในฝ่ามือสวย

แต่ความงามของฉัตรระรี ทำให้เธอต้องอึ้งไปหลายวินาที คนที่นอนอยู่ข้างล่าง มีผิวขาวอมชมพูสวยไร้ที่ติ ผมเรียบตรงสีดำรับกับใบหน้ารูปไข่ที่มีผิวเนียนไร้ริ้วรอยเพราะเธอพึ่งจะอายุ 20 ปีเท่านั้น ดวงตาหวานกลมโตสวยเพราะขนตายาวเป็นแพ หลับตาพริ้มเพราะความกลัว น้ำตาเธอไหลอาบสองแก้ม

เอวเล็กที่พยายามดิ้นหนีนั่นทำให้สาริกามองเห็นความเซ็กซี่มากขึ้นไปอีก ยามที่ร่างกายของเธอสั่นไหว ขาเรียวเล็กที่ถีบผ้าห่มไปมา สะเทือนไปถึงหน้าอกคู่โตที่ไม่เข้ากับเรือนร่างเพรียวบางด้วยซ้ำ

" ฉันอยากจะชิมเธอ " ริมฝีปากสวยได้รูปบรรจงเม้มลงทิ้งรอยช้ำแดงที่ลำคอขาว และเริ่มบทรักที่แสนขมขื่นที่สาริกาคิดว่าฉัตรระวีคงผ่านมาหลายสนามแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกของเธอที่ร่างกายได้เปิดเผยให้คนแปลกหน้าได้เห็น และได้สัมผัส

คุณเฟริ์ส เปรียบเสมือนลมในฤดูหนาวที่พัดมากระทบตัวฉัตรค่ะ ❄