อสูรร่ายเล่ห์บุพเพรัก

อุ้ย !"อย่ามาทำแบบนี้กับฉายนะฉายมีแฟนแล้วคุณก็รู้"เธอโต้เสียงสั่นเมื่อมือใหญ่ดึงข้อมือบางเข้าหาร่างสูงจนเธอหายใจติดขัดเมื่อเขาลดสันจมูกคลอเคลียแก้มเนียน

"เราโกหกไม่เก่งเลยน้องฉาย และการยกไอ้แฟนอุปโลกนั่นมายั่วพี่มีแต่จะทำให้มันไม่ตายดี"เสียงห้าวเอ่ยชิดใบหูจนสาวน้อยหน้าซีดเผือดกับคำเตือนนั้นเขาเองก็สังเกตุเห็นแต่ต้องเเข็งใจไว้ก็เธอเล่นเอาแต่อ้างถึงเเต่ไอ้ระยำนั่น!

"ปล่อยฉายนะ ฉายจะกลับแล้ว"เธอพยายามบังคับไม่ให้เสียงสั่นทั้งที่มันสั่นจนเธอนึกเกลียดตัวเอง

"เรากลัวพี่หรือไง ไชน์นี่" คนตัวเล็กจึงเงยสบตาสีเเซฟไฟร์ที่คลุกกรุ่นหวามรับรู้ว่าเค้ากำลังตื่นเต็มที่เพราะตัวเธอแนบอยู่กับร่างใหญ่จนต้องเกร็งท้อง เขาไร้นิ้วแกร่งเบาๆบนหน้าเนียนยกยิ้มมุมปากร้าย จนเธอเผลอกลั้นหายใจตัวสั่น

"ฉายไม่ได้กลัว ฉายแค่.. อื้อ! ปากหยักก้มลงจูบปากนุ่มแผ่วเบาหวาบหวามดูดเม้มขบริมฝีปากบางเหมือนจะหยอกเย้าจนเธอเผยอปากรับอย่างคนอ่อนประสบการณ์ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเร้าร้อนเมื่อลิ้นร้ายกระหวัดซอกซอนหาความหวานจากอุ้งปากเล็กครางแหบพร่าทั้งๆที่ดูดกลืนความหอมหวานอยู่อย่างนั้น จนคนที่ไม่ทันตั้งตัวหายใจแทบไม่ทันระบายอารมณ์ขูดเล็บบนท่อนแทนเขาเป็นทางยาว แต่เค้ากลับกระหวัดขาข้างนึงของเธอขึ้นก่อนจะแทรกตัวเข้าไปตรงกลางแนบส่วนนั่นไปกับเค้าจนบิดตัวเร่า

"ไชน์นี่ เราสวยเป็นบ้า"เค้าเอ่ยชมเมื่อเห็นเรียวขาที่ตอนนี้กระหวัดเอวสอบของเขาราวกลับนี่เป็นหลักยึดแต่เล่นเอาคนตัวโตแทบปริแตกเพราะมันเร้าใจเป็นบ้า!