มิ่งแก้วจอมใจ(ภาคต่อแม่หญิงบัว)

 “ผะ ผี ผี ไปที่ชอบๆ เถอะนะเดียวฉันจะทำบุญไปให้” 

       “สัพเพสัตตา...อะไรต่อว่ะ”  

“สัพเพสัตตา..สัพเพสัตตา!! นะโม นะโม นะโม” 

มิ่งเมืองมองท่าทางตัวสั่นงันงกของแม่หญิงที่เขาแบกกลับเรือนมาก็ขมวดคิ้วมุ่นรู้สึกประหลาดใจผีที่ใดกัน ในเรือนเขามิเคยมีผีสักตัว ชายหนุ่มหันซ้ายแลขวามองหาผีที่แม่หญิงประหลาดนางนี้กลัวหนักหนาแต่ก็ไม่พบกระไรหรือหล่อนจักสติฟั่นเฟือน ชายหนุ่มเดินเข้าไปแตะที่ไหลของแก้วเจ้าจอมเบา ๆ 

          “แม่หญิง...แม่หญิง!” แก้วเจ้าจอมสะดุ้งเฮือกตัวสั่นกว่าเดิมนี้ผีตัวนี้มีอิทธิฤทธิ์ถึงขั้นสัมผัสตัวหล่อนได้ด้วยหรือนี่ 

          “ฮือ ไปที่ชอบที่ชอบเถอะพ่อคุณเอ้ยเดียวฉันจะทำบุญไปให้อยากกินไรก็มาเข้าฝันอย่ามาเป็นตัวๆแบบนี้ฉันกลัวฉี่จะราดอยู่แล้ว” คนกลัวผีตัวแข็งทื่อ 

สวีดัสสวัสดีคร่า มิตรรักนักอ่านของเจ้าหนูทั้งหลายไหนใครตามมาจากแม่หญิงบัว ยกมือขึ้น เย้ๆ  

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายลำดับที่สองของเรื่องแม่หญิงบัว เป็นภาคของลูกชายแม่บัวกับพี่สิงห์ และคนนั้นก็เป็นใครไปไม่ได้ พ่อยอดรักของไรท์ พี่มิ่งเมืองนั้นเอง (ขออนุญาตไม่สปอยล์นะคะสำหรับคนยังไม่อ่านเรื่องแม่หญิงบัวว่าพี่มิ่งเมืองเขาเป็นใคมาจากไหน)  

แต่สามารถอ่านภาคแยกได้ ไม่งงจ้า เพราะเรื่องราวไม่คาบเกี่ยวกันมากนัก  

ปล. นิยายเรื่องนี้ไม่อิงประวัติศาสตร์นะคะ ต้องบอกตรงๆว่า เจ้าหนูนั้นมีความรู้ทางประวัติศาสตร์ไม่มากจึง เมค ยุคสมัยขึ้นมาใหม่เลย เพื่อไม่ให้คนอ่านรู้สึกขัดเเย้งช่วงยุคสมัย ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะเจ้าคะ