"ฉันจะตายได้ยังไงกัน ฉันยังตายตอนนี้ไม่ได้นะ!"
ไอรีนแทบกรีดร้องกับคำพูดของชายชุดดำซึ่งสวมหมวกปีกสีดำตรงหน้าเธอซึ่งเป็นยมทูต และกำลังจะมารับดวงวิญญาณเธอไปปรโลก
"ผมเข้าใจถึงห่วงของคุณที่ยังมีอยู่ในโลกก่อน แต่ขอให้คุณละทิ้งซึ่งทุกอย่างในภพนี้ และตามผมไปเสียเถอะครับ"ยมทูตหน้าขาวกล่าวด้วยน้ำเสียงสุภาพและราบเรียบเหมือนทุกครั้งที่ต้องพูดกับวิญญาณดวงอื่นที่ได้รับรู้ถึงความตายของตน
"ฉันยังไม่ได้เจอหน้าพ่อกับแม่เลยด้วยซ้ำ ต้องมาตายก่อนหรอ?"ไอรีนว่าราวตัดพ้อครั้นน้ำตาเริ่มรื้นเต็มที
"บางที พ่อกับแม่ของคุณไอริอาจจะรอคุณอยู่อีกโลกแล้วก็ได้ครับ"คาซึระกล่าวพร้อมกับหยิบแผ่นรายชื่อผู้ตายขึ้นมา ก่อนจะชะงักไป
"คะ...?"ไอรีนเกริ่นถามอย่างสงสัยกับสีหน้าของยมทูตหนุ่มตอนนี้ที่ดูจะตกใจผิดจากสีหน้าเมื่อครู่ที่ยังนิ่งสงบ
"ดวงวิญญาณตนนี้ คุณไอริ ยามาตะ..."คาซึระพยายามทวนถามอีกครั้งอย่างสองจิตสองใจ
"...ฉัน...ไอรีน ซาราดะ...ค่ะ"ไอรีนทวนชื่อตัวเองอีกครั้งอย่างงงงวย ทั้งคู่ตกอยู่ในภวังค์ที่แสนเงียบสงบอยู่ครู่หนึ่ง "นี่คงไม่ใช่ว่าคุณ..."ไอรีนพยายามชี้นิ้วถามยมทูตของเธอพลางเรียวปากสั่นระริก
"ขะ...ขอโทษครับ ผมจะรีบจัดการทุกอย่างเดี๋ยวนี้ แต่ตอนนี้ขอให้คุณกลับเข้าร่างแล้วลืมเรื่องที่เจอผมไปด้วยเถอะครับ!!!"