จบ  หัวใจคนเถื่อน
43
ตอน
187K
เข้าชม
306
ถูกใจ
172
ความคิดเห็น
899
เพิ่มลงคลัง
ปาณิสรา เฝ้ารอคอยที่จะได้พบพี่ชายข้างบ้านที่แสนดีคนนั้นมาตลอด 16 ปี และแล้วเธอก็ได้พบเขาอีกครั้ง แต่เป็นสถานะที่เปลี่ยนไป! จากพี่ชายกลับกลายเป็นสามี แต่มันคงจะดีหากเขายังเป็นพี่ชายที่แสนดีคนนั้น

“ปังๆ” “กรี๊ดดดด” 

เสียงปืนดังสนั่นก้องทั่วผืนป่าแข่งกับเสียงหวีดร้องตกใจของหญิงสาว 

"ปังๆ ปังๆๆ" “เกิดเรื่องอะไรขึ้น!” เสียงปืนดังติดต่อกันหลายนัด มือเล็กกำสมาร์ทโฟนไว้แน่น สมองสั่งการให้เท้าเล็กๆ วิ่งทันทีที่เสียงปืนเบาลงเนื่องจากเสียงปืนมันกำลังดังไล่ตามเธอมาจากด้านหลัง ปาณิสราวิ่งตรงเข้าในป่าที่มีเเสงลอดผ่านช่องใบไม้น้อยลงเรื่อยๆ เธอไม่สนว่าทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไรเพียงแค่เธอไม่ต้องมาตายด้วยลูกกระสุนปืนของใครก็เพียงพอแล้ว จนกระทั่งถูกมือปริศนาฉุดรั้งกระชากเธอเข้ามาในพุ่มไม้รก และเมื่อตัวเธอปลิวมากระทบแผงอกกำยำ มือขนาดใหญ่ก็ปิดปากเธอไว้ทันที ตากลมเบิกกว้างเพียงเห็นเสี้ยวหน้าคมที่มีหนวดเครารุงรัง ผมยาวปะคอแกร่งจนแถบมองไม่เห็นทรงเดิมแบบนี้ นี่เธอหนีโจรปะมหาโจรเหรอเนี่ย ร่างบางพยายามใช้แรงอันน้อยนิดสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนแข็งแรงแต่มันแทบไม่ได้ผล น้ำตาแห่งความกลัวค่อยๆไหลออกมาคลอที่ดวงตาคู่สวย 

“อื้อ อ่อยอั้นนะ อ่อย” แต่ไม่มีท่าทางที่มือสากระคายจะปล่อยปากเล็กให้เป็นอิสระ ปาณิสราจึงอ้าปากใช้ฟันเล็กกัดมือใหญ่สุดแรง 

“โอ้ยยยยย นี่หมาหรือคนวะ กัดเจ็บชิบ” เสียงทุ้มร้องออกมาไม่ดังมากนัก ตาคมแข็งกร้าวตวัดมองหมาที่กัดมือเขาอย่างเอาเรื่อง พร้อมยกปืนขึ้นจ่อขมับบาง หญิงสาวตกใจกลัวจนตัวสั่นระริก น้ำตาที่ว่าคลอนั้นได้ไหลพรั่งพรูออกมาเป็นสายแม่น้ำแล้ว 

“ถ้าไม่อยากตาย ก็อยู่เงียบๆ” และเมื่อทันทีที่ดวงตาคมสบกับดวงตากลมโต หัวใจของทั้งสองก็กระตุกอย่างไม่ทราบสาเหตุ เหมือนมีกระแสบางอย่างไหลผ่านทั่วร่าง มันเป็นความรู้สึกคุ้นเคย อบอุ่นหรืออะไรบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้เกิดขึ้นในใจ วินาทีนั้นเองเสียงหวานก็ได้เปล่งออกมาคล้ายละเมอ 

“...พี่เผ่า...” 

________________________________________ 

 

 

 

เผ่า 

ภูวดล วรโชติโภคิน 

 

 

 

ดาวเหนือ 

ปาณิสรา โรจนพิมุกข์ 

 

สารวัตรกต  

กรกต ธรรมรัตน์  

 

 

เดือน 

ปาริฉัตร โรจนพิมุกข์ 

________________________________________ 

สวัสดีค่ะทู๊กโคนนนน นิยายเรื่องแรกของไรท์นะคะ อ่านฟรียาวๆ ไปค่าาา ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยและก็สามารถคอมเม้นท์บอกกันได้เลยนะคะ ไรท์จะนำไปปรับปรุงและพัฒนาตัวเองค่ะ เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน๊าาา❤️❤️ 

 

ผู้แต่งขอสงวนสิทธิ์นิยายเรื่องนี้ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว