พิศวาสเมียนอกหัวใจ

**เรื่องนี้เป็นนิยายย้อนยุคช่วงหลังกบฏบวรเดชจนถึงสงครามโลกครั้งที่สอง แต่ไม่ได้เน้นประวัติศาสตร์ แค่ใช้เหตุการณ์บางเหตุการณ์ในการดำเนินเรื่อง มีโรมานซ์ เลิฟซีน กับดราม่าพอๆ กัน ช่วงหลังๆ จะดราม่ามากหน่อย แต่จบแฮปปี้ค่ะ  

อีบุ๊คจำหน่ายที่ meb ราคา 89.00 บาทค่ะ ที่นี่ลงเป็นตัวอย่างให้อ่าน 10 ตอนค่ะ  

ขอบพระคุณทุกท่านที่กรุณาอุดหนุน^^ 

พิมรำไพเจ็บแปลบเสียวปลาบ แต่อย่างหลังมีมากกว่า มือสาวจึงจิกศีรษะที่ดกดำด้วยเรือนผมสลวยกดแนบกับอกที่แอ่นรับ “ตะ แต่ง แต่งค่ะ พี่ชาญ อ๊า” 

ถึงตอบรับแต่ใช่ว่าเขาจะหยุด ตอนท้ายที่ร้องอ๊าออกมาดังลั่นก็เพราะสองมือกำยำกอบบั้นท้ายกลมกลึงแล้วยกขึ้นสูงจนหล่อนต้องก่ายสองขาคล้องเอวสอบไว้ขณะที่เขาย่อเข่าส่งความเป็นชายที่ตุงตั้งใต้กางเกงเข้าถอกถูซอกกลีบและติ่งสวาทใต้ชั้นในเนื้อบางอย่างหื่นกระหาย 

คนรักนวลสงวนตัวที่ไม่เคยแม้แต่จะถูกชายใดแตะต้องยกเว้นเวลาเต้นรำ พอถูกคนที่ตนหลงรักและปรารถนามานานปีถึงเนื้อถึงตัว แม้เพียงภายนอกก็สะเทือนสะท้าน จิตวิญญาณคล้ายจะหลุดออกจากร่างยามพุ่งทะยานสู่ยอดความรัญจวน หลั่งรินท่วมท้นจนไหลลามไปตามลำขา พอเขาปล่อยมือที่ตระคองกอดไว้ กายก็อ่อนยวบรูดลงไปนั่งพับเพียบตาลอยพิงผนังห้อง 

ส่วนอีกฝ่ายแม้จะยังตื่นตัวเพราะยังไม่ได้ปลดปล่อย แต่รวบรวมสติได้อย่างรวดเร็ว ช่วยติดกระดุมเสื้อหล่อนจนเรียบร้อย แล้วถอยห่างไปยืนขยับเสื้อนอกปิดแก่นกายที่โป่งดันเป้ากางเกง พอแน่ใจว่ามิดชิดเรียบร้อยแล้วจึงเดินไปที่ประตู ก่อนจะหันมาชี้นิ้วกำชับเสียงกร้าวส่งท้าย 

“พรุ่งนี้พี่จะพาคุณพ่อคุณแม่มาขอพิมกับคุณอา มาถึงขั้นนี้แล้ว ถ้าน้องปฏิเสธละก็...จะได้เห็นดีกัน” 

พิมรำไพตัวสั่นงันงก กลัวจัง...กลัวไม่มาขอ 

mage