“พี่ยีน ฟังหนูก่อนนะ มันไม่ใช่แบบ…”
“สนุกพอหรือยัง สะใจเธอแล้วใช่ไหม” น้ำเสียงเย็นชาส่งมา ทำเอาใจกัสสะท้านไปหมด คำพูดห่างเหินของพี่ยีนทำใจกัสเจ็บ แต่พี่ยีนคงเจ็บกว่ากัสมากเพราะน้ำตาเขาไหลมาแล้ว
กัสทำพี่ยีนร้องไห้
“ไม่สนุกพี่ยีน มันไม่สนุกพี่ฟังหนูนะ ฟังหนูก่อนคือมันไม่ใช่…”
“ไม่ใช่อะไร หรือมันยังสะใจเธอ ยังไม่พอใจหรือไง ต้องให้ฉันเจ็บกว่านี้เหรอ หรือฉันต้องตายเธอถึงจะพอใจ เธอสนุกที่เห็นความรู้สึกคนอื่นเป็นของเล่นนักหรือไง ฉันทำอะไรให้เธอวะ เคยทำอะไรให้เธอเจ็บปวดหรือไง เธอถึงมาทำพี่แบบนี้ พี่อ้วนแล้วมันหนักหัวใครวะ คนอ้วนไม่มีหัวใจหรือไง”
“หนูรู้ หนูรู้พี่ยีน หนูไม่ได้ตั้งใจหนูขอโทษ หนูรักพี่ยีนนะคะ รักพี่ยีนมาก ๆ เลย พี่ก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าหนูรักพี่มากแค่ไหน”
“คนอย่างกัสรักใครเป็นด้วยเหรอ” เจอคำพูดสวนกลับมาถึงกับไปไม่เป็น มันคือคำพูดของเธอเอง
ใช่เมื่อก่อนกัสรักใครไม่เป็น แต่ว่าตอนนี้กัสรักพี่ยีนสุดหัวใจ
“หนูรักพี่ไง กัสรักพี่ยีนนะเชื่อกัสสิคะ เชื่อกัสนะ” เดินเข้ามาใกล้ยื่นมือหวังจะจับมือใหญ่ที่คอยโอบกอด ทว่าพี่ยีนสะบัดออกพร้อมสีหน้ารังเกียจ
และคำพูดโหดร้ายก็หลุดจากปากของพี่ยีน “ฉันเกลียดเธอ”
------
สามปีก่อนยลภัทรทิ้งการต์รวีเพราะเธอล้อเล่นกับความรู้สึกของเขา รักครั้งแรก แฟนคนแรกพังลงด้วยมือเธอ ภาพจำทุกอย่างยังคงหลอกหลอน ตอกย้ำให้เธอรู้สึกผิดมาตลอด กระทั่งเขาบอกว่าเขามีคนรักใหม่ เลิกเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตเขาสักที...
#นิยายเรื่องนี้จบแล้ว มีจำหน่ายรูปแบบ e-book ที่เมพค่า
Guest
