วลีที่ว่า “ความเงียบ มีเสน่ห์ร้ายกาจ” แต่จะเป็นไปได้หรือ สำหรับสาวชาวเมืองผู้นำพาชีวิตด้วยไหวพริบปฏิภาณ สรรหารสนิยมศิวิไลซ์ประดับภาพลักษณ์ ตั้งความใฝ่ฝันอันทะเยอทะยานเป็นธงชัย ฝันของเธอจะเป็นจริงได้ในเร็ววันถ้าได้มรดกจากแม่เป็นทุนก่อตั้ง
“สปาร์ของฉันจะเป็นที่ชื่นชมกันทั้งเมือง เชอะ...คอยดูซิ”
แต่...ที่ได้มักไม่ใช่อย่างที่หวัง ต้องทำใจกลับไปสู้หน้าพ่อเลี้ยงบ้านนอกที่กล่าวหาว่าเธอเป็นสาเหตุการตายของแม่ ไหนยังจะมรดกเงื่อนไขประหลาด ยังไงดีละทีนี้ ชีวิตกลับตาลปัตร
“ผู้บริหารสปาร์เนี๊ยนะ จะให้ลดตัวมาเป็นสาวชาวสวน โฮ่ ขอมากไปหน่อยมั้ง”
ไหนจะคู่ปรับที่รับมือได้ยากยิ่ง ในเมื่ออาวุธของเธอคือปาก แต่ศัตรูเงียบของเธอทำเธอปั่นป่วน จะเอาคืนยังไงดีน้า ถึงจะสาสม โดยไม่ตั้งตัว ตั้งใจ ใจเธอดันไม่เข้าข้างตัว มีใจให้กับดักชีวิตซะงั้น
“เฮ้ย...เป็นไปได้ไง แล้วศักดิ์ศรีกับศักยภาพที่มีละ สาวมั่นออกปานเนี๊ยนะ บ้านสวนไม่เหมาะไม่พอหรอก อย่างฉันน่ะ ฉากชีวิตต้องสังคมเมืองไฮโซซิถึงแมซซซ ซ้ำยังให้รักกับชาวสวนเนี๊ยนะ โอว...เสียลุ๊ค”
แต่ก็นะ อย่างที่ใครเขาว่ากัน เวลาที่ปากกับใจไม่ตรงกัน เวลาที่โกหกตัวเอง เวลาที่ไม่เข้าใจกระทั่งใจตัว รู้สึกต่างๆ นานา ดันเกิดขึ้นตอนที่ร่วมเวลากับเขา
“เขาเงียบนะ เจียมด้วย แต่ใจเขาละ มันยิ่งยากอะ อยากรู้นักเชียว รู้จากปาก ทำไงดีนะ อื่ม...ลองวิธีของฉันไหม แล้วคอยดูนะ...อิ อิ แม่มดยังซูฮก”
เรื่องราวบ้าบอ วาบหวาม น่าอาย กลายเป็นเรื่องรักประหลาดของคู่ที่ไม่เหมาะสมที่สุดในโลกของนิยาย แต่อย่างว่า โลกแห่งนี้จะให้ธรรมดาได้ไงละ ทีน่ากลัว...กลัวว่าคุณนั่นแหละ จะปากไม่ตรงใจ กล้าไหม ไหนบอกซิว่าไม่แอบรักชายเงียบคนนี้
ไม้เรียว
30 มกราคม 2555
Guest
