เมื่อมีโอกาสได้เริ่มต้นกันใหม่อีกครั้ง เขาจะไม่มีวันปล่อยเธอไปอีก หัวใจของเขายังคงเรียกร้องหาเธออยู่เสมอไม่เคยลืมเลือน เขาจะทำตามเสียงเรียกของหัวใจและทำให้เธอเป็นของเขาอีกครั้ง
"นายมีอะไรก็รีบๆพูดมา" พูดจบโคลบี้ก็เบือนหน้าไปทางอื่น ไม่อยากจะมองคนตรงหน้าให้หัวใจสั่นไหว
"หยุดงอนแล้วหันมาคุยกันดีๆไม่ได้หรอโคลบี้" มิกร์คว้ามือของเธอมากุมไว้
"ฉันไม่ได้งอนสักหน่อย! ช่วยพูดให้ถูกด้วย ฉันกำลังโกรธนายต่างหากล่ะ" โคลบี้หัวขวับมามองมิกร์แล้วพูดแก้ตัวออกไปเสียงหลง
"ก็ได้ๆไม่งอนก็ไม่งอน คราวนี้จะหันมาคุยกันดีๆได้รึยังครับ เรื่องทั้งหมดมันไม่ได้เป็นอย่างที่โคลบี้คิดนะ" มิกร์ใช้น้ำเสียงอ่อนโยนยิ่งกว่าเดิม
"...." โคลบี้ไม่พูดอะไรออกมารอฟังสิ่งที่เขาพูด
"มิกร์ขอโทษที่จากไปโดยไม่บอกลา ตอนนั้นมันกระทันหันมากจริงๆ"