ร่องรอยความบาดหมางที่กรีดเป็นแผลลึกจนทำให้เกิดแผลเป็นและผลข้างเคียงตามมาอีกมากมาย เขาไม่ได้ต้องการให้ใครมาฉุดเขาออกจากหลุมดำที่เขาสร้างมันขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเอง "แต่เธอดื้อเกินกว่าที่จะควบคุม แตงกวา"
เขา
ลงโทษตัวเองที่ปกป้องคนรักของแม่ไว้ไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นคือเขาไม่มีโอกาสแม้แต่จะปกป้องแม่ของตัวเอง เขาปล่อยให้พ่อที่เคารพรักพาหญิงอื่นเข้ามานอนในบ้าน แต่เขาก็ตัดใจทำไม่ลงที่จะแตกหักกับพ่อบังเกิดเกล้าของตัวเอง ลูกคนเดียวอย่างเขาจะทิ้งพ่อได้อย่างไร ต่อให้พ่อทำเลวกับแม่แค่ไหนเขาก็มีหน้าที่ต้องดูแลอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เธอ
เลขามืออาชีพที่มีร่างกายเป็นอุปสรรคต่อการทำงาน หน้าอกหน้าใจที่แม่ให้มาแบบไม่มีกั๊กส่งผลให้เธอต้องเปลี่ยนงานอยู่บ่อยๆ ด้วยความรำคาญเธอจึงตัดปัญหาไปเป็นเลขาให้กับเจ้านายที่มีความบกพร่องทางร่างกาย ถ้าคราวนี้เธอยังโดนลวนลามอีก เธอจะตะบันหน้าให้ยุบเลยคอยดู
******************
“ถ้าอย่างนั้นแกต้องรับเลขาเพิ่มอีกคน”
“...ทำไม?”
“ศิลาคนเดียวไม่ไหวหรอก อย่าลืมว่าแกจะไปเบียดบังเวลาส่วนตัวของลูกน้องทุกวันไม่ได้ ยังไงทุกคนก็ต้องมีเวลามีชีวิตเป็นของตัวเอง”
“...ตกลง”
“ผู้หญิง”
“ทำไมต้องผู้หญิง!”
*****************
นิยายเรื่องนี้เกิดจากการจินตนาการของไรท์เพียงผู้เดียว ชื่อตัวละคร สถานที่ และเนื้อหาทั้งหมดเป็นเพียงการสมมติขึ้นเพื่ออรรถรสในการอ่านเท่านั้น
*****************
สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอกเนื้อหา จัดพิมพ์ ทำซ้ำ รวมทั้งดัดแปลงเป็นสื่ออื่นๆ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์แล้วเท่านั้น
*********
Guest
