ไผ่กวนอิม

~ คำโปรย ~ 

"กรี๊ดดดด พี่อิม!!" เสียงเชียร์กีฬาดังขึ้นไม่ขาดสายเมื่อจตุรเทพลงสนามแข่งอิมและเพื่อนในทีมเดินลงสนามแข่งอย่างมั่นคง

"อิม!!! สู้เขาน๊าาาา>o<" เสียงทุ้มนุ่มดังลั่นโรงกีฬาทุกคนถึงกับเงียบแล้วหันมอง อิมถึงกับเดินสะดุดแล้วหันหน้าตวาดใส่

"ฮ่าๆ อาจารย์แม่งไอดอล" ขุนเขาเอ่ยชม

"ไอ้บ้านั่นสติยังดีอยู่ไหมวะ เสียงดัง" อิมกัดฟันพูด ในใจเขาอยากเตะลูกบาสใส่หน้าสักทีแต่เขาต้องรักษามารยาท

"อาจารย์เขาอุตส่าห์มาเชียร์มึงนะเพื่อน" กังฟูเดินเข้าไปเกาะไหล่

"เชียร์หรือมาทำลายสมาธิกูกันแน่" 

"เอาน่ะ อย่าไปสนใจวันนี้ต้องทำให้เต็มที่มารวมๆ" กุนซือทำหน้าที่กัปตันเรียกรวมพลก่อนลงซ้อมสนาม

"1 2 3 เฮ้!"

"สู้เขาน๊าอิมของครู~~~" อิมกำหมัดแน่น เพื่อนๆของเขาต่างกลั้นหัวเราะจนปวดท้องอยากนอนกลิ้งลงที่พื้นแล้วหัวเราะดังๆ ให้เจ็บคอ 

"แม่งเอ้ย!"