เมียพฤตินัย

คำโปรย 

“พี่เอื้อ” 

“หุบปาก!”ตวาดลั่นก่อนรถจะจอดสนิท เธอเห็นเขากำพวงมาลัยแน่น หญิงสาวขยับตัวเข้าไปใกล้เป็นห่วงอีกฝ่ายด้วยไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร มือบางเอื้อมไปจับมือแกร่ง 

“พราว กรี๊ด..อื้อ..”ชายหนุ่มกระชากร่างบางเข้าหาตัวก่อนจะบดจูบลงมาเพื่อลงโทษที่เธอทำให้เขาเป็นบ้าเป็นหลังขนาดนี้ กำปั้นเล็กทั้งทุบทั้งผลักให้อีกฝ่ายปลดปล่อย ทว่าเขายิ่งกระชับไหล่เธอแน่น ปากหยักดูดดึงริมฝีปากบางจนเจ็บร้าวไปหมด ไร้ความอ่อนหวานอ่อนโยนอย่างที่ควรจะได้รับ น้ำตาซึมออกมาทางหางตาด้วยความน้อยใจ อีกทั้งเจ็บใจตนเองที่ปล่อยให้อธิปช่วงชิงจูบแรกของเธอไปย่ำยี  

“ฮึก..”ชายหนุ่มผลักร่างเล็กออกห่างก่อนจะยกมือขึ้นเช็ดริมฝีปากตนเองมีเพียงดวงตาคู่คมที่จ้องใบหน้าหวานไม่วางตา น้ำตาของเธอตอนนี้ไม่อาจระงับอารมณ์โกรธเกรี้ยวใจในตนได้แม้แต่น้อย  

“เช็ดน้ำตาซะ เดี๋ยวคนในบ้านเห็นจะคิดว่าเธอไปถูกใครข่มขืนมา” 

‘เพี้ยะ!’มือบางตวัดลงบนแก้มสากเต็มแรง ทั้งน้ำตาที่ไหลหลั่งมาเป็นสาย เธอดูเป็นผู้หญิงง่ายขนาดนั้นเลยหรือยังไง อธิปเปิดประตูรถเดินเข้าบ้านไปด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวไม่สนใจร่างบางที่นั่งสะอื้นอยู่บนรถโฟวิลคันใหญ่สักนิด