"เป็นบ้าอะไรอีกปล่ยฉันบอกให้ปล่อยยัยบ้าคุณจะพาฉันไปใหน"ฟ้าใสถามทันทีที่ถูกร่างสูงอุ้มตัวลอยแล้วเดินดุ้มๆไม่สนเธอที่แหกปากตะโกนและทุบหลังของคนที่อุ้มเธออยู่ พามายังห้องหนึ่งที่เธอไม่เคยเห็นและไม่คิดว่าจะมีห้องแบบนี้ในคฤหาส์หลังนี้ด้วย ร่างของเธอเซออกไปอีกทางตามแรงเหวี่ยงของคนใจร้ายก่อนที่หลังจะกระแทกเข้ากับผนังห้องอย่างแรง
ห้องนี้สำหรับเธอมองว่ามันน่ากลัวถึงแม้จะดูหรูหราแต่ห้องสีแดงเหมือนในฉากหนังฆ่าตกรรมที่ห้องเปอะเปื้อนไปด้วยเลือด ต่างกันตรงที่ห้องนี้ไม่มีเลือดแต่เป็นโทนสีแดงและแสงสว่างยังเป็นสีแดงอีกใหนจะอุปกรณ์แปลกๆน่ากลัวพวกนี้อีกที่แขวนไว้เต็มห้องแบบนี้จะไม่ให้เธอกลัวได้ไงกัน แต่ห้องที่ว่าน่ากลัวแล้วยังมีคนที่น่ากลัวกว่าอีกก็คือคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอไม่รู้เขากำลังคิดอะไรอยู่ถึงได้กำมือแน่นขนาดนั้นมือเรียวสวยบัดนี้ได้มีเส้นเลือดปูดออกมาจนเธอเริ่มหวั่นใจว่าถ้าหมัดนั้นโดนหน้าเธอ สักหมัดคงเลาะไม่น้อย
"เป็นบ้าอะไรอีกปล่ยฉันบอกให้ปล่อยยัยบ้าคุณจะพาฉันไปใหน"ฟ้าใสถามทันทีที่ถูกร่างสูงอุ้มตัวลอยแล้วเดินดุ้มๆไม่สนเธอที่แหกปากตะโกนและทุบหลังของคนที่อุ้มเธออยู่ พามายังห้องหนึ่งที่เธอไม่เคยเห็นและไม่คิดว่าจะมีห้องแบบนี้ในคฤหาส์หลังนี้ด้วย ร่างของเธอเซออกไปอีกทางตามแรงเหวี่ยงของคนใจร้ายก่อนที่หลังจะกระแทกเข้ากับผนังห้องอย่างแรง
ห้องนี้สำหรับเธอมองว่ามันน่ากลัวถึงแม้จะดูหรูหราแต่ห้องสีแดงเหมือนในฉากหนังฆ่าตกรรมที่ห้องเปอะเปื้อนไปด้วยเลือด ต่างกันตรงที่ห้องนี้ไม่มีเลือดแต่เป็นโทนสีแดงและแสงสว่างยังเป็นสีแดงอีกใหนจะอุปกรณ์แปลกๆน่ากลัวพวกนี้อีกที่แขวนไว้เต็มห้องแบบนี้จะไม่ให้เธอกลัวได้ไงกัน แต่ห้องที่ว่าน่ากลัวแล้วยังมีคนที่น่ากลัวกว่าอีกก็คือคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอไม่รู้เขากำลังคิดอะไรอยู่ถึงได้กำมือแน่นขนาดนั้นมือเรียวสวยบัดนี้ได้มีเส้นเลือดปูดออกมาจนเํอเริ่มหวั่นใจว่าถ้าหมัดนั้นโดนหน้าเธอ
รูปภาพเป็นเพียงรูปภาพประกอบอิมเมจของตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยงข้องกับเนื้อหาในนิยายไม่มีเจตนาอารมณ์ในการทำให้เสียชื่อเสียงหรือเสียหายนิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
เรื่องนี้เป็นนิยายหญิงรักหญิงแนวของสาวมีดุ้นใครที่หลงเข้ามาอ่านแล้วไม่ชอบหรือรู้สึกแปลกๆแนะนำให้ออกเนอะ
นักอ่านคนใหนอยากอ่านจบเรื่องสามารถติดตามอ่านได้ในเวป readawrite
Guest
