เมื่อลูกจิ้งจอกจันทราวัยแรกเกิดตกอยู่ในเงื้อมมือมังกรอนธการ หนึ่งในสี่สัตว์เทพบรรพกาลที่หิ้วคอกลับไปเลี้ยงดูปูเสื่อจนตัวอ้วนกลม ท่ามกลางการถูกกลั่นแกล้งสารพัด ราวสวรรค์มีตาส่งทาสผู้ภักดีทั้ง 4 มาปรนนิบัติพัดวีให้หายขุ่นข้องหมองใจได้บ้าง
“มิพูดข้าจะเข้าใจหรือ” เสียงทะเล้นคล้ายหยอกล้อชวนให้ลูกจิ้งจอกผู้หิวโหยหงุดหงิด ขาหน้าตวัดไปมาหวังข่วนใบหน้าหล่อเหลาเพื่อคลายโทสะ อำพันกลมโตวาววับทอประกายดุร้ายเมื่อเจ้าตัวกำลังโมโหหิวอย่างถึงที่สุด
‘ให้ลูกจิ้งจอกทารกพูด มารดาเจ้าสิ’
หึ
ร่างสูงในอาภรณ์ดำหัวเราะในลำคอ คล้ายเดาออกสามในสี่ส่วนว่ากำลังโดนด่าผ่านสายตา ใยจะไม่เข้าใจที่เจ้าตัวน้อยต้องการจะสื่อ เพียงอยากหยอกเย้าเล่นเท่านั้น
เอิ๊กกก
เจ้าตัวน้อยท้องป่องเรอออกมาเสียงดังอย่างไม่เกรงใจผู้ร่วมโต๊ะ นอนหงายผึ่งพุงใช้อุ้งเท้าลูบไปมาด้วยดวงตาปรือปรอย ปากเล็กอ้าหาวเหมือนอยู่เพียงลำพัง มิตระหนักถึงมารยาทที่พึงมีแม้แต่น้อย
‘มารยาทอันใด เขาไม่รู้จัก แต่ถึงจะรู้ก็ไม่มีทางปฏิบัติกับมังกรหน้าเหม็นขี้แกล้งผู้นี้เป็นแน่’
‘ศึกหนึ่งมังกรอนธการผู้มีอายุยาวนานนับแสนปี กับหนึ่งจิ้งจอกจันทราฟันน้ำนมบังเกิด’
Guest
