รักนี้ฉันให้เธอ

ทำได้ทุกอย่าง เก่งทุกอย่าง ยกเว้นตำรา

ฉันถึงต้องทำอย่างอื่นไปด้วยไง ถ้ารอเเค่หัวสมองฉันฉลาด คงไม่ได้ทำไรหรอก เห็นแสบๆอย่างฉันบากบั่นขยันพยายามมากเลยนะ เพราะบางครั้งคนเราก็ไม่ได้เกิดมาเพรียบพร้อมทุกอย่างไปฉะทุกคนหรอกนะ

ตอนนี้ทั้งเรื่องเรียน เรื่องงาน ก็ว่าหนักเเล้วฉันได้สร้างความเหนื่อยให้ตัวเองเพิ่มอีก นั้นก็คือเรื่องของหัวใจ หนักไหมมึงเอ้ยย!!! ตัวฉันนี้ ดันไปแอบชอบใครก็ไม่รู้ รู้เเค่ว่าน่าจะไม่ธรรมดาเลยล่ะ ไม่ว่าจะบุคลิก รูปร่างหน้าตาที่จัดว่าดูดีมาก ที่เเน่ๆเลยน่าจะเด็กคณะเเพทย์ จากชุดที่เขาใส่ เด็กคณะนี้มีเอกลักษณ์เฉพาะเขา ทำให้เด็กคณะอื่นรู้ได้ไม่ยาก คณะอื่นก็เช่นกัน และตั้งเเต่ฉันรู้ว่าตัวเองเเอบชอบนายนั่น ฉันก็ได้บังเอิญเจอเขาบ่อยมาก แต่ได้เเค่เเอบมองแค่นั้นแหละเพราะฉันคงไม่กล้าเดินเข้าไปบอกให้เจ้าตัวเขารู้หรอก ยิ่งเทอมนี้งานฉันทำให้ไม่สามารถกระดิกตัวไปไหนได้เลย เจอกันเเต่ล่ะครั้งสภาพฉันดูไม่ได้เลย ยุ่งเหยิงตลอดเวลา จะได้เจอเขาในแบบที่ฉันดูพร้อมกว่านี้สักครั้งไหมเนี่ย!!

ผมที่ใครหลายๆ คนบอกว่าเพรียบพร้อมทุกอย่าง ถึงจะจริงแต่ผมก็ไม่เคยที่จะยอมสบาย ชอบทำอะไรในสิ่งที่คนอื่นคิดว่า คนที่เพรียบพร้อมเขาไม่น่าจะทำกัน อะไรที่ว่าลุย ว่าสนุกผมก็ไม่เคยที่จะไม่ลองทำ หลายคนอาจจะรู้เเล้วว่าผมเป็นเด็กคณะเเพทย์ ใช่ครับผมกำลังเรียนเเพทย์ปีสุดท้าย ทุกคนชอบชมผมว่าเก่ง ฉลาด หน้าตาดี กีฬาเป็นเลิศ ทั้งฐานะทางบ้านอีก แต่ผมก็ไม่เคยเเบ่งชนชั้นในการเลือกทำ หรือคบใครเลยนะครับ

เธอ!!! พักนี้ผมรู้สึกสะดุดกับผู้หญิงคนหนึ่งมาก ได้เจอเธอบ่อย จะด้วยความบังเอิญก็ตาม เธอดูน่ารักแบบสดใส แต่ทุกครั้งที่เจอเธอดูยุ่งยากไปหมด แบบว่าบางทีก็เจอในสภาพพลุงพลัง ดูยุ่งอยู่ตลอด คิ้วที่ชอบขมวดเหมือนมีอะไรให้คิดอยู่ตลอดเวลาเลย แต่นั่นก็ไม่ทำให้ความน่ารักเธอดูลดลงเลย

เธอเนี่ยจริงๆเลยนะ ทำให้ฉันคิดถึงอยู่ตลอดเวลา