หลง(พ่อ)เพื่อน

ผมรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้สัมผัสลูบไล้

ชุดสูทเนื้อผ้าชั้นดีที่คุณสวมใส่ 

ยามที่ผมปลดเปลื้องสูทนั้นออก

เรือนร่างของคุณสร้างความสั่นไหวให้ผมได้ทุกครั้งที่ผมได้เห็น 

ทุกครั้งที่ผมได้ลูบไล้เรือนร่างของคุณได้แลกจูบกับคุณ

ราวกับกาลเวลานั้นได้ถูกหยุดไว้

เสียงครางหวานยามที่คุณถูกผมสอดใส่ มันเร้าอารมณ์ผมมากกว่าสิ่งไหนๆ 

ยามที่ผมเพิ่มจังหวะขยับสะโพกเร่งความเร็วมากขึ้น ร่างกายของคุณ จะเริ่มเกร็ง

คุณจะเริ่มส่ายหน้าไปมา มือเล็กเรียวนั่น จะเริ่มขย้ำผ้าคลุมที่นอนจนยับยู่ยี่

คุณจะเริ่มหายใจเเรงขึ้น ปากเล็กๆของคุณ จะเริ่มครางเสียงหวานๆ เร้าผมดังขึ้นกว่าเดิม 

มือเล็กที่ขย้ำผ้าคลุมที่นอน จะขยับเปลี่ยนมาโอบล้อมรอบต้นคอของผม นั่นเป็นสัญญาณว่าคุณใกล้จะถึงฝั่งฝัน นิ้วเท้าของคุณจะเริ่มจิกเกร็ง นิ้วมือของคุณจะเริ่มจิกกดต้นคอผมแรงขึ้น

เสียงครางหวานนั้นจะกระเส่าขึ้น เสียงหายใจของคุณจะเริ่มถี่ขึ้น

จนตอนที่ผมส่งคุณถึงฝั่งฝันพร้อมกัน ใบหน้าอันหล่อเหลาของคุณนั้นจะมีสีแดงระเรื่อ ที่หางตาของคุณจะมีคราบน้ำตาที่หลั่งรินออกมาบ่งบอกถึงทั้งความสุขและความเจ็บปวดในเวลาเดียวกัน ริมฝีปากของคุณแดงก่ำและบวมเจ่อ จากจูบอันร้อนแรงของสองเรา เรือนร่างอันงดงามของคุณนั้นจะเต็มไปด้วยรอยรักที่ผมมอบให้

ตอนที่เราทำกันเสร็จ คุณจะเริ่มหลับตาพริ้มและหลับไปด้วยความอ่อนล้า

ผมจำทุกท่วงท่ากริยาทุกอย่างของคุณได้ขึ้นใจ นี่เขาเรียกว่าอาการอะไรกันแน่ครับ