สลักรักลายพราง

ณ บ้านธนาบริรักษ์ 

"เมื่อไหร่แกจะลาออก!!" คุณหญิงนิสา พูดกับลูกชายคนเดียวของเธอในห้องโถงใหญ่ของบ้าน เสียงดังก้อง 

"คุณแม่ครับ เราพูดกันเรื่องนี้หลายรอบแล้วนะครับ ว่าผมจะไม่มีทางลาออก" คชาพูด พร้อมถอนหายใจ กับประโยคเดิมๆที่คุณแม่ของเขา พูดทุกครั้งที่เขากลับบ้าน และนี่คือเหตุผลที่เขามักจะพักอยู่ที่คอนโดมากกว่าบ้านของเขา 

"แกจะให้ฉันกับพ่อแกเป็นอะไรไปก่อนใช่มั้ย แกถึงจะมาบริหารธุกิจของครอบครัว แกก็รู็ว่าอาชีพที่แกทำมันเสี่ยงแค่ไหน แกอย่าลืมนะ ว่าแกคือทายาทคนเดียวของ บริษัท TBR กรุ๊ป ที่มีกว่าสิบสาขาทั่วประเทศนะ "  

"ผมรู้ครับคุณแม่ แล้วอีกอย่างคุณพ่อกับคุณแม่ยังแข็งแรงอยู่เลย ยังอยู่กับผมได้อีกนานแน่ๆ" คชาเข้าไปกอดเอวแม่อย่างเอาอกเอาใจ  

"แกก็เป็นซะอย่างเนี้ย ไม่ได้ดั่งใจฉันสักอย่าง งานการก็เสี่ยง แฟนก็ไม่มีสักที ผู้หญิงคนไหนจะมาสนใจ" คุณหญิงตัดพ้อลูกชายคนเดียวของเขา 

"คุณแม่ครับ เราจะไม่พูดเรื่องนี้แล้วนะครับ ให้เวลาผมหน่อย" 

"ด๊ายยยยยย ถ้าอย่างนั้นฉันให้เวลาแก 3 เดือน ถ้ายังหาแฟนมาไม่ได้ แกก็เตรียมตัวเขียนใบลาออกได้เลย ฉันมีวิธีจัดการทำให้แกลาออกได้เยอะแยะ อย่าคิดว่าฉันจะไม่กล้า ฉันแค่ไม่ทำ!" คุณหญิงนิสา ยื่นคำขาดกับลูกชาย  

"คุณแม่ครับ เวลา 3 เดือน ผมจะไปหาผู้หญิงดีๆที่ไหนมาเป็นลูกสะใภ้คุณแม่ได้ละครับ" คชาตอบอย่างอ่อนใจกับผู้เป็นแม่ ไม่คิดว่าท่านจะมาไม้นี้ ระหว่างเขียนใบลาออก กับหาแฟนดูท่าแล้ว เขาคงได้ทำอย่างแรกมากกว่าสินะ พรางคิดหนักในใจ 

"นั่นมันเรื่องของแก ลูกสาวคุณหญิงคุณนายเยอะแยะที่ฉันนัดให้ แกก็ไม่เคยมาตามนัด มันน่าตีจริงๆ!!" พูดแล้วของขึ้น 

"โธ่แม่...ก็ผมไม่ชอบแบบนั้นนี่ครับ ผมชอบแบบ..." 

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงง เสียงโทรศัพท์คุณหญิงนิสาดังขึ้นขัดบทสนทนาของสองแม่ลูก คชารู้สึกโล่งอกที่มีเสียงสวรรค์ช่วยชีวิต  

"สวัสดีค่ะ ดิฉันคุณหญิงนิสา ค่ะ" 

"สวัสดีค่ะ โทรจากโรงพยาบาลวัฒนธานี ตอนนี้คุณพรชัย ธนาบริรักษ์ เกิดอุบัติเหตุกำลังรักษาตัวอยู่ในห้องฉุกเฉิ..." 

"ค่ะๆ ฉัน..จะรีบไปเดี๋ยวนี้ค่ะ" คุณหญิงพูดด้วยเสียงส่ัน น้ำตาคลอ รีบออกเดินทางพร้อมลูกชายไปยังโรงพยาบาลทันที 

"คุณพ่อต้องไม่เป็นไรครับแม่" คชาปลอบใจผู้เป็นแม่ ที่เห็นด้วยตาก็รู้ว่าใจแม่ไม่สู้ดีนัก 

ณ โรงพยาบาลวัฒนธานี 

"คนไข้ต้องผ่าตัดด่วน เตรียมห้องผ่าตัดได้เลยค่ะพี่บี" เสียงหมอธารา แพทย์เวรประจำห้องฉุกเฉินวันนี้ พูดกับพยาบาลคนสนิท 

"ได้ค่ะหมอ แจ้งห้องผ่าตัดเรียบร้อยแล้วค่ะ"  

"ญาติคนไข้มารึยังค่ะ เอกสารยินยอมยังไม่มีญาติเซ็นต์เลยค่ะ" หมอธาราตอบอย่างร้อนใจ 

."พี่โทรหาญาติเรียบร้อยแล้วค่ะ น่าจะใกล้ถึงแล้ว" พยาบาลสาวรายงานแพทย์อย่างตั้งใจ 

"ขอบคุณค่ะพี่บี ญาติมาแล้วแจ้งธารานะคะ เดี๋ยวหนูขอไปเตรียมตัวก่อน" พูดจบเธอจึงเดินไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำก่อนเข้าห้องผ่าตัด 

......ขณะออกมาจากห้องน้ำ  

"เราควรโทรหาอาหมอ ให้เลือกหมอที่เก่งที่สุดให้พ่อแกนะ" คุณหญิงนิสา พูดด้วยความร้อนใจ 

"ใจเย็นครับคุณแม่ เรายังไม่รู้เลยว่าคุณพ่อบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า" คชาประคองคุณแม่ไปยังห้องฉุกเฉิน โดยมีหมอธาราตามตามหลังไป แต่ทั้งสองไม่ได้หันมอง 

ด้านหมอธารา เธอจ้องรอยแผลที่ท้ายทอยชายหนุ่มตรงหน้าอย่างชั่งใจ นึกคุ้นตา 

หน้าห้องฉุกเฉิน.. 

"คุณพยาบาลค่ะ คุณพรชัยเป็นไงบ้าง ฉันเป็นภรรยาของเขาค่ะ"  

"เอิ่มม สักครู่นะคะ ทางเรามีเอกสารที่ต้องให้ญาติเซ็นต์" บีติกาเดินกลับเข้าไปเอาเอกสารในห้องฉุกเฉิน 

"แม่จะโทรหาอาหมอให้มาดูคุณพ่อตอนนี้เลยคชา เค้าเป็น ผอ. เค้าน่าจะอยู่ที่นี่ หมอคนอื่นแม่ไม่มั่นใจ" นิสาหยิบมือถือขึ้นมากำลังจะกดโทร 

"ขอโทษนะคะ ถ้าหมายถึงอาจารย์นิติ ตอนนี้ท่านลาพักผ่อนไปต่างประเทศหนึ่งอาทิตย์ค่ะ" ธาราเผชิญหน้ากับสองแม่ลูก 

"เธอเป็นใคร รู้จักหมอนิติด้วยหรอ ถ้ารู้จักรีบไปตามเค้ามารักษาพี่เขยเค้าตอนนี้เลย"  

"ตอนนี้ ผอ.ไปดูไบ คนที่จะรักษาคนไข้ข้างในห้องฉุกเฉินได้ตอนนี้ คงเป็นดิฉันค่ะ " เธอยิ้มอย่างจริงใจ 

"หมอเด็กไม่มีประสบการณ์แบบเธออะหรอ จะรักษาสามีฉัน "เธอปรายตามองธาราอย่างชั่งใจ 

คชาที่ยืนฟังบทสนทนาอยู่ก็พูดแทรกขึ้น 

"คุณพ่อผม อาการเป็นไงบ้างครับ" คชาพูดพรางมองแววตาสดใสของหมอตรงหน้า 

"คนไข้ประสบอุบัติเหตุ จากแรงกระแทกทำให้มีเลือดคั่งในช่องท้อง เราต้องรีบทำการผ่าตัดด่วนค่ะ เดี๋ยวพยาบาลจะเอาเอกสารมาให้เซ็นต์นะคะ" เธอพูดพร้อมสบตาคุณหญิงนิสา โดยไม่หันมองชายหนุ่มที่รอคำตอบจากเธอเลย ทำให้คชาแอบเคืองในอาการของหมอตรงหน้า  

"ฉันขอเวลา 2 นาที" นิสาพูดจบรีบต่อสายหาปลายทางทันที นั่นคือ..หมอนิติ  

2 นาทีต่อมา เธอจึงเดินกลับมาหาหมอหญิงตรงหน้า คนที่น้องชายของเธอบอกว่า ผู้หญิงคนนี้คือหมอที่อายุน้อยและเชี่ยวชาญที่สุดในโรงพยาบาลแล้ว ขอให้เชื่อมั่นในตัวเขา นิสาฟังจึงเบาใจ 

"ฝากด้วยนะคะคุณหมอธารา เดชาบดินทร์"  

เมื่อคุณหญิงตรงหน้าพูดชื่อเธออกมา โดยที่เธอยังไม่ได้แนะนำตัว ทำให้เธอตกใจไม่น้อย แต่น่าจะเป็นเพราะอาจารย์หมอ ผู้ไปลั้ลลาดูไบ เป็นแน่ ที่แนะนำตัวให้เธอเรียบร้อย 

ถัดไปที่คชา จ้องมองเธออย่างไม่คลาดสายตา  

"ขอตัวก่อนนะคะ" ธาราจึงเดินไปยังห้องผ่าตัดหมายเลข3 ทันที 

"ธารา เดชาบดินทร์ งั้นหรอ" เค้าพูดออกมาเบาๆย้ำเตือนตวเอง ว่าฟังไม่ผิดแน่ๆ 

เธอ..ที่เขารอมาเจออีกครั้ง ... เพื่อทวงถาม... 

หมอธาราคนสวย เก่ง ฉลาด น่ารักดื้อหน่อยๆ 

เรื่องนี้ไม่มีพล๊อตเรื่องนะคะ ดำเนินเรื่องไปตามสิ่งที่เราอยากให้เกิด คอมเมนต์ได้รัวๆเลย  

ขออนุญาตินำภาพมาใช้ประกอบเพื่อความฟินค่ะ 

ไรท์กลับมาแล้ววววว ฝากกดไลค์ กดติดตามไรท์ด้วยน๊า คอมเม้นต์ได้เลยยยยค่า