มอมเม อายุ 23 ปี ผิวขาวเหลือง หน้าอกกลาง ๆ อยากให้แบนก็แบนได้ ถ้าโกยก็เท่าหัวเด็ก เดินสายรับงาน พริตตี้ Mc เป็นหลัก มีเอนเตอร์เทนบ้างในบางโอกาส "เงินถึง พึ่งได้" สวยและโสด สตรองสุด ๆ นางสาวมอมคนนี้ต้องขอโทษทุกคนนะคะที่ทำตัวเย็นชา กลัวว่าถ้าเฟรนลี่แล้วจะมีผัวเยอะ ขอโทษนะคะ
หลีเกอ อายุ 27 ปี ชื่อเรียกยากใช่ไหม ก็แหงแหละครับ ผมลูกครึ่งไต้หวันไทยหนิครับ เพื่อน ๆ ส่วนใหญ่มักเรียกผมว่า ลี รวมถึงป๊าม๊าด้วยครับที่เรียกชื่อนี้ ผมรับช่วงต่อจากป๊า เป็นประธานบริษัทผลิตผลไม้แห้งส่งออก อยู่ในสถานะเรียนรู้งาน
คิวอาร์โค้ดวีแชทนี้ได้รับคำเชิญ
Add Friend Leeger
"ใครให้วีแชทกูกับผู้ชายคนนี้" ยกโทรศัพท์ขึ้นพร้อมชูให้เพื่อนสาวและเพื่อนชายที่นั่งอยู่ในห้องทำงานนี้ดูเป็นรายคน
ผมเพิ่มเพื่อนจากการสแกนคิวอาร์โค้ดผู้หญิงคนหนึ่งที่มีคนแนะนำมา แต่ไม่มีการตอบรับผ่านมากว่าสองอาทิตย์แล้ว เธอคงไม่ได้เข้าแอพนี้บ่อยนัก ผมเลยตัดสินใจติดต่อไปขอเบอร์โทรส่วนตัวจากเว็บไซต์ที่เธอทำงาน และเปลี่ยนชื่อวีแชทพร้อมรูปภาพเพื่อสแกนคิวอาร์โค้ดเธอไปใหม่อีกครั้ง
"เชี้ย" เธอกดรับเพื่อนไวมาก แล้วกูแอดไปตั้งสองอาทิตย์ทำไมไม่รับ แปลกคนหรือผมหล่อเกินไปเกินหน้าเกินตาแบบนี้หรอ…หึ
นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน ไม่มีเจตนาทำให้วิชาชีพใดเสื่อมเสีย บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง เป็นเพียงภาพประกอบเพื่ออรรถรสในการอ่านนิยาย บทความในนิยายเป็นเพียงการสมมุติ
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรง พฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ถ้อยคำหยาบคาย เหมาะสำหรับ 18+ โปรดใช้วิจารณาญในการรับชม
ห้ามคัดลอกบทความหรือนำบทความไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต หากพบเจอดำเนินคดีทางกฎหมายทันที
"อาเหม่งขอฝากนิยายไว้ในอ้อมอกรี๊ดทุกคนด้วยนะคะ สามารถคอมเมนต์ติชมได้ตามความเหมาะสม"