ร้ายเพียงรัก

ร้ายเพียงรัก  

ท้องฟ้าที่กำลังถูกพระอาทิตย์หยอกเย้าไม่ได้มีแค่กระทิงและพะแพงเท่านั้นที่ดูอยู่ จันทร์เจ้าเองที่ยังปรับเวลาไม่ได้ก็ลุกออกจากเตียงของบัวบูชาลงมาข้างล่างเพื่อรอดูพระอาทิตย์ขึ้น 

" ลงมาในไร่ทำไม ไม่กลัวคนงานฉุดไปหรือไง! "  

จันทร์เจ้าหันกลับไปตามเสียงข่มขู่ของอีกฝ่าย คิวเดินเข้ามาพร้อมคนงานของตัวเองสองสามคน จันทร์เจ้ามองอย่างไม่แน่ใจ 

" ไก่แจ้! พาคนไปช่วยพวกไอ้อ่ำเก็บของ เดี๋ยวฉันตามไป " คิวสั่ง  

" ครับ นาย "  

คิวยังมองจันทร์เจ้าไม่วางตาก่อนจะขยับเท้าตามเธอในจังหวะที่จันทร์เจ้าจะเดินกลับเข้าบ้าน จันทร์เจ้าหยุดมองหน้าคิว  

" พี่คิวถอย จันทร์เจ้าจะกลับเข้าบ้านแล้วค่ะ " เธอบอกกับเขา คิวทำเป็นไม่ได้ยินยืนขวางทางจันทร์เจ้าไว้ คนถูกขวางทางมองอีกฝ่าย ภาพของเด็กชายในอดีตซ้อนทับลงบนร่างสูงที่บัดนี้เติบโตเป็นชายหนุ่มที่ดูหล่อเหลาแถมยังมีเสน่ห์ร้ายกาจ 

" พี่คิวจะยืนตรงนี้ก็ยืนไปเถอะค่ะ " จันทร์เจ้าว่าแล้วเลือกเดินเลี่ยงไปอีกทางแทน แต่คิวกลับเดินตามไปคว้าแขนของจันทร์เจ้าไว้แล้วดึงเข้ามาจูบ ริมฝีปากรูปหยักประกบแนบริมฝีปากบางนุ่มนิ่มนั้นก่อนที่คิวจะกัดริมฝีปากของจันทร์เจ้าจนเลือดออก 

จันทร์เจ้าดันคิวออกไปสุดแรงก่อนจะตบหน้าเขาเสียงดัง 'เพี้ยะ' จันทร์เจ้าเม้มปากแน่นสัมผัสรสเลือดที่ติดอยู่บนริมฝีปาก ดวงตาเกรี้ยวกราดของเธอจ้องมองเขา มือกำแน่น 

" พี่คิวทำอะไร! "  

คิวเอาลิ้นดุนแก้มข้างที่ถูกตบพลางเลียริมฝีปากตัวเองที่ยังมีเลือดของจันทร์เจ้าติดอยู่ สีหน้าและท่าทางของคิวทำเอาจันทร์เจ้ารู้สึกสะท้านเยือก คิวกระตุกยิ้มร้าย 

" ยินดีต้อนรับกลับ จันทร์เจ้า "  

**เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเองไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลใดที่มีอยู่จริง แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณและอ่านด้วยความบันเทิงนะคะ** 

***นิยายทุกเรื่องที่ lotte แต่งเป็นลิขสิทธิ์ของ lotte เท่านั้น ห้ามมิให้ผู้ใดหรือบุคคลใดคัดลอกเนื้อหาหรือดัดแปลงเนื้อหาหรือนำเนื้อหาไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด*** 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 

รูปภาพ cr : pinterest